و در حديث ديگر او، چنين آمده است:
پيامبر خدا فرمان داد كه زير درختان را بروبند و آب بپاشند. ^۱
در حديث عامر بن ضمره و حذيفة بن اُسيد، آمده است:
زير آنها روفته شد و سر شاخه ها را بريدند تا سر مردم به آنها نگيرد. ^۲
5 . پس از آن كه مردمْ توقّف كردند و جايگير شدند، پيامبر صلى الله عليه و آله به منادى اش فرمان داد كه ندا دهد : «نماز جماعت!».
حبّة بن جوين عرنى بجلى مى گويد:
چون روز غدير خم شد، پيامبر صلى الله عليه و آله در ميانه روز، ندا داد : نماز جماعت!... . ^۳
در حديث زيد، كه پيش تر هم گذشت ، آمده است :
فرمان داد كه خار و خاشاكِ زير درختان بزرگ را بروبند و سپس ندا داد : «نماز جماعت!».
6 . پس از آن كه صف هاى نماز جماعتْ كامل گشت، پيامبر صلى الله عليه و آله ميان دو درخت (از آن پنج درخت خار) به امامت ايستاد.
عامر و حذيفه، در حديثى كه از آنها نقل شده، مى گويند:
چون نداى نماز داده شد، به سوى درخت ها رفت و زير آنها نماز خواند.
در نقل احمد بن حنبل، از براء بن عازب آمده است:
ما در سفر، با پيامبر خدا بوديم. پس، در غدير خم، فرود آمديم و در ميان ما، نداى نماز جماعتْ داده شد. زير دو درخت، براى پيامبر خدا روفته شد و