([ قرآن، مايه] بينش و يادآورى است براى هر بنده بازگشت كننده)
(آن نيست ، جز يادآورى براى مردمان)
(كتابى است كه به سوى تو فرو فرستاده شده است . پس نبايد در سينه تو از ناحيه آن ، تنگىاى باشد ، تا به وسيله آن، هشدار دهى ، و براى مؤمنان ، يادآورى باشد)
(آيا ايشان را بس نيست كه اين كتاب را كه براى آنان خوانده مىشود ، بر تو فرو فرستاديم ؟ همانا در آن ، براى مردمى كه ايمان دارند ، رحمت و يادكردى است)
(چنين نيست [كه مىگويند] اين [كتاب] ، يادآورى است)
(و آن براى پرهيزگاران، يادآورى است)
(قطعاً اين [آيات] ، يك يادآورى است . پس هر كه مىخواهد ، به سوى پروردگار خويش ، راهى در پيش گيرد)
(ما قرآن را بر تو فرو نفرستاديم تا به رنج بيفتى ، جز آن كه يادآورى است براى هر كه مىترسد)
حديث
۹.امام على عليه السلام- در يكى از سخنرانىهاى ايشان -:خداوند عزّ وجلّ فرستادهاى از خودتان را كه بر او دشوار است شما در رنج بيفتيد و به [هدايت و اصلاح ]شما ، حريص بوده و نسبت به مؤمنان ، دلسوز و مهربان است، به سوى شما فرستاد . و بر او كتابى استوار فرو فرستاد كه (باطل، نه از پيشِ روى آن و نه از پشت سرش ، به سوى آن نمىآيد ؛ فرو فرستاده از جانب خدايى فرزانه و ستودنى) ؛ قرآنى عربى ، بى هيچ كژى تا به هر كه زنده است ، هشدار دهد و گفتار [خدا ]در باره كافران ، محقّق گردد ... .
و خداوند عزّ وجلّ وعده[هايش] را به شما رسانْد و سخن را برايتان بيان فرمود ، و سنّت (راه و رسم زندگى سعادتمندانه) را به شما آموخت و راههاى روشن را به شما نمود تا بيمارى[هاى روحى و اخلاقى] را بزُدايد ، و به ذكر [خدا ]تشويق كرد و راه نجات را [به شما] نشان داد .
