(لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ .^۱
براى آن ، همان چيزى است كه به دست آورده ، و بر ضدّ آن هم همان است كه خود كسب كرده است) .
(وَ تَحْسَبُهُمْ أَيْقَاظًا وَ هُمْ رُقُودٌ .^۲
آنان را بيدار پنداشتند ، و حال آن كه خواب بودند).
تناسب و ائتلاف نيز يكى از اسلوب‏هاى تعبير قرآنى است كه بهره‏گيرى از آن، به آيتِ ذيل طراوت و حلاوت ديگرى بخشيده است:
(يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ .^۳
آنان را به معروف امر نمايد ، و از منكر نهى كند و طيبات را برايشان حلال نمايد و خبيث‏ها را بر ايشان حرام كند).
مشاكله نيز يكى از همين اسلوب‏هاست كه حُسنش، در اين آيه هويدا گشته است:
(وَمَكَرُواْ وَمَكَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَكِرِينَ .^۴
آنان مكر كردند ، و خداوند هم مكر كرد ، و خداوند بهترين مكر كنندگان است).
همچنين است عكس و تبديل كه به كارگيرى‏اش در آيه ذيل در اوج هنرنمايى است:
(مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَىْ‏ءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِم مِّن شَىْ‏ءٍ .^۵
از حساب آنان چيزى بر عهده تو نيست ، و از حساب تو چيزى بر عهده آنها نيست).