119
بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1

4 / 3

ساختمان بهشت

۹۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداى عز و جل ، ديوار بهشت را با خشتى از طلا و خشتى از نقره ساخت . سپس جويبارهايى را از دل آن ، درآورد و درختكارى كرد . چون فرشتگان ، زيبايى و خرّمىِ آن را ديدند ، گفتند : خوشا به حالت در ميان منزلگاه هاى پادشاهان !

۹۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ديوار بهشت ، يك خشتش از طلاست و خشت ديگرش از نقره . دشت بهشت ، طلاست و خُرده سنگ هايش ، مرواريد است و گِل آن ، مُشك و خاكش ، زعفران است و در آن ، درختان كُنار بى خار است و نيز درخت هاى موز با ميوه هاى خوشه خوشه بر هم چيده ، و سايه اى گسترده و پايدار ، و آبى ريزان.

۹۲.امام على عليه السلامـ به اَحنَف بن قيس ـ: اى اَحنَف ! شايد نگاهت به روى يكى ( دنيا ) ـ كه با وجود خرّمى چهره اش ، بيمارى ها را پديدار مى سازد ـ و سرايى كه نقش و نگار ايوانش و پرده هايى كه آويخته اى و باد و آفتاب ، بر ميوه آن گماشته شده اند ، مشغولت كرده اند ، تو را سرگرم ساخته است ، در حالى كه اين سراى تو ، سراى ماندن نيست و تو را از سرايى باز داشته است كه خداوند سبحان ، آن را از مرواريد سپيد آفريد و جويبارها در آن ، روان ساخت و درخت ها در آن كاشت و با ميوه هاى رسيده اش ، بر آن سايه افكند و از دختركان سيه چشم نورسيده ، آكنده اش داشت و سپس دوستان خود و اهل طاعتش را در آن ، جاى داد.
پس ، اگر آنها را ببينى ـ اى احنف ـ ، بر دهِش هاى فزاينده پروردگار پاكشان وارد گشته اند و اسبانشان مى تازند و شترهايشان ، آوازهايى سر مى دهند كه شنوندگان ، زيباتر از آن را نشنيده اند ، و ابرى بر آنان سايه افكنده كه مُشك و زعفران ، بر ايشان مى بارد ، و اسب هايشان ميان درختان آن بهشت ها ، شيهه مى كِشند ، و شترهايشان در ميان پشته هاى زعفران ، آنان را سِير مى دهند ، و بر روى مرواريد و مرجان ، قدم بر مى دارند ، و پيشكاران ( / خدمتكاران ) بهشت ، با منبرهايى از گل هاى خوش بو به استقبالشان مى آيند ، و از سوى عرش ، بادى بر ايشان مى وزد و بر سر و روى آنان ، ياسمن و گل بابونه مى افشانَد ، و چون به درِ بهشت مى رسند ، رضوان ۱ در را برايشان مى گشايد . آن گاه ، در آستان باغ هاى بهشت براى خداوند ، به سجده مى افتند.
[ خداى ] جبّار ، خطاب به ايشان مى فرمايد : «سرهايتان را برداريد ؛ چرا كه [ امروز ، ] رنج و زحمتِ عبادت را از شما برداشتم و در بهشت رضوان ، سُكنايتان دادم ».

1.رضوان : فرشته دربان بهشت .


بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1
118

4 / 3

بنايةُ الجَنَّةِ

۹۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إِنَّ اللّهَ عز و جل أَحَاطَ حَائِطَ الجَنَّةِ لَبِنَةً مِنْ ذَهَبٍ وَلَبِنَةً مِنْ فِضَّةٍ، ثُمَّ شَقَّقَ فِيهَا الأَنْهَارَ، وَغَرَسَ فِيهَا الأَشْجَارَ ، فَلَمَّا نَظَرَ المَلائِكَةُ إِلَى حُسْنِهَا وزَهرِها قَالَتْ : طُوبَاكِ في مَنَازِلِ المُلوكِ . ۱

۹۱.عنه صلى الله عليه و آله :إِنَّ حائِطَ الجَنَّةِ لَبِنَةٌ مِن ذَهَبٍ وَلَبِنَةٌ مِن فِضَّةٍ ، وَقاعُ الجَنَّةِ ذَهَبٌ ، وَرُضاضُها ۲ اللُّؤلُّؤُ ، وَطِينُها مِسكٌ ، وَتُرابُها الزَّعفَرانُ ، وَخلالُ ذَلِكَ سِدرٌ مَخضُودٌ ، وَطَلحٌ مَنضُودٌ ، وَظِلٌّ مَمدُودٌ ، وَماءٌ مَسكُوبٌ . ۳

۹۲.الإمام عليّ عليه السلامـ لِلأَحنَفِ بنِ قَيسٍ ـ: لَعَلَّكَ يا أَحنَفُ شَغَلَكَ نَظَرُكَ فِي وَجهِ واحِدَةٍ ۴ ، تُبدِي الأَسقامَ بِغاضِرَةِ وَجهِها ، وَدارٍ قَد أُشغِلتَ بِنَقشِ رَواقِها ۵ ، وَسُتُورٍ قَد عَلَّقتَها، وَالرِّيحُ وَالآجامُ مُوَكَّلَةٌ بِثَمَرِها، وَلَيسَت دارُكَ هَذِهِ دارَ البَقاءِ ، فَأَحمَتكَ الدّارُ ۶ الَّتِي خَلَقَها اللّهُ سُبحانَهُ مِن لُؤلُؤَةٍ بَيضَاءَ ، فَشَقَّقَ فِيها أَنهارَها، وَغَرَسَ فِيها أَشجارَها، وَأَظلَلَ عَلَيها بِالنَّضجِ مِن أَثمارِها، وَكَبَسَها بِالعَواتِقِ ۷ مِن حُورِها، ثُمَّ أَسكَنَها أَولِياءَهُ وَأَهلَ طاعَتِهِ .
فَلَو رَأَيتَهُم يا أَحنَفُ وَقَد قَدِمُوا عَلى زِياداتِ رَبِّهِم سُبحانَهُ ، فَإِذا ضَرَبَت جَنائِبُهُم صَوَّتَت رَواحِلُهُم بِأَصواتٍ لَم يَسمَعِ السَّامِعُونَ بِأَحسَنَ مِنها، وَأَظَلَّتهُم غَمامَةٌ فَأَمطَرَت عَلَيهِمُ المِسكَ وَالرّادِنَ ۸ ، وَصَهَلَت خُيُولُها بَينَ أَغراسِ تِلكَ الجِنانِ ، وَتَخَلَّلَت بِهِم نُوقُهُم بَينَ كُثُبِ الزَّعفَرانِ ، وَيَتَطامَنُ تَحتَ أَقدامِهِمُ اللُّؤلُؤُ وَالمَرجانُ ، وَاستَقبَلَتهُم قَهارِمَتُها ۹ بِمَنابِرِ الرَّيحانِ ، وَهاجَت لَهُم رِيحٌ مِن قِبَلِ العَرشِ فَنَثَرَت عَلَيهِم الياسَمِينَ والأُقحُوانَ ، وَذَهَبُوا إِلَى بابِها فَيَفتَحُ لَهُمُ البابَ «رِضوانُ»، ثُمَّ يَسجُدُونَ للّهِِ فِي فِناءِ الجِنانِ .
فَقالَ لَهُمُ الجَبَّارُ : اِرفَعُوا رُؤُوسَكم، فَإِنِّي قَد رَفَعتُ عَنكُم مَؤُونَةَ العِبادَةِ ، وَأَسكَنتُكُم جَنَّةَ الرِّضوانِ . ۱۰

1.البعث والنشور : ص ۱۸۱ ح ۲۶۱ ، الترغيب والترهيب : ج ۴ ص ۵۱۳ ح ۳۲ ، الدرّ المنثور : ج ۱ ص ۹۲ نقلاً عن البزّار والطبراني وابن مردويه وكلّها عن أبي سعيد الخدري .

2.رضاضُه : كِساره، قِطَعُه (لسان العرب : ج ۷ ص ۱۵۴ «رضض»).

3.الدرّ المنثور : ج ۸ ص ۱۳ نقلاً عن ابن مردويه عن أبي هريرة.

4.في وجه واحدة : أي دار واحدة ـ دار الدنيا أو دار الآخرة ـ (بحار الأنوار : ج ۶۸ ص ۱۷۴) .

5.الرِّواق : مُقدّم البيت (لسان العرب : ج ۱۰ ص ۱۳۳ «روق»).

6.أحمتك الدار : أي منعتك دار الدنيا عن دار الآخرة (بحار الأنوار : ج ۶۸ ص ۱۷۴) .

7.العَواتِق : جمع عاتقة، وهي الشابّة أوّل ما تدرك (النهاية : ج ۳ ص ۱۷۸ «عتق»).

8.الرّادِن : الزعفران (المحيط في اللغة : ج ۹ ص ۲۸۷ «ردن»).

9.القهرمان : الخازن والحافظ لما تحت يده (النهاية : ج ۴ ص ۱۲۹ «قهرم»).

10.صفات الشيعة : ص ۱۲۱ ح ۶۳ عن محمّد بن الحنفيّة ، بحار الأنوار : ج ۷ ص ۲۲۰ ح ۱۳۲ .

  • نام منبع :
    بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1
تعداد بازدید : 52722
صفحه از 798
پرینت  ارسال به