۹۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس يك جفت ۱ در راه خدا انفاق كند ، از [ همه ] درهاى بهشت به او ندا داده مى شود كه : «اى بنده خدا ! اين در ، خوب است !»، در حالى كه كسى كه اهل نماز باشد ، از درِ نماز ، فرا خوانده مى شود ، كسى كه اهل جهاد باشد ، از درِ جهاد ، فرا خوانده مى شود ، كسى كه اهل روزه باشد ، از درِ سيراب ، فرا خوانده مى شود ، و كسى كه اهل صدقه باشد ، از درِ صدقه فرا خوانده مى شود.
۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهشت ، درى دارد كه به آن ، «سيراب» گفته مى شود . اين در ، تا روز قيامت ، باز نمى شود . سپس [ در آن روز ] به روى مردان و زنان امّت محمّد كه اهل روزه دارى بوده اند ، گشوده مى گردد و رضوان ، نگهبان بهشت ، بانگ مى زند : «اى امّت محمّد ! به سوى سيراب آييد» و امّت من ، از آن در ، داخل بهشت مى شوند.
۱۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در بهشت ، درى ويژه روزه داران است كه به آن ، سيراب مى گويند . از اين در ، كسى جز آنها وارد نمى شود و آخرين نفرشان كه وارد شد ، آن در ، بسته مى شود . پس ، هر كه از آن در بيايد ، مى آشامد و هر كه بياشاميد ، ديگر هرگز تشنه نمى شود .
۱۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :براى اهل هر عملى ، درى ويژه در بهشت هست كه با آن عمل ، خوانده مى شوند . براى اهل روزه ، درى است كه از آن در ، [ به داخل بهشت ] فرا خوانده مى شوند و به آن ، «سيراب» گفته مى شود.
۱۰۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :درهاى بهشت ، زير سايه هاى شمشيرهايند .
۱۰۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهشت ، درى دارد كه به آن ، «درِ مجاهدان» مى گويند . مجاهدان به جانب آن در ، روانه مى شوند . ناگهان در باز مى گردد و مجاهدان ، در حالى كه شمشيرهايشان را حمايل كرده اند و جمعيت [ هنوز ] در توقّفگاه است ، وارد مى شوند و فرشتگان به آنان خوشامد مى گويند.