۱۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در پاسخ اين سؤال از جويبارهاى بهشت كه : پهناى هر يك از جويبارهاى آن ، چه قدر است؟ ـ: پهناى هر جويبارى ، پانصد سال راه است . هر نهر ، از ميان كاخ ها و پرده ها ( / موانع ) ، پيچ و تاب خوران مى گذرد و امواجش ، نغمه سر مى دهند و تسبيح مى گويند و در بهشت ، سرخوشى مى كنند ، چنان كه مردم در دنيا ، سرخوشى مى نمايند .
۱۳۸.بحار الأنوارـ به نقل از ابن عبّاس ، در حديثى طولانى كه در آن از مسائلى كه عبد اللّه بن سلام از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله پرسيد ، ياد مى كند ـ: مرا از جويبارهاى بهشت ، خبر ده كه آنها چيستند؟ فرمود : «اى پسر سلام! شيرى كه مزه اش هرگز تغيير نمى كند ، و باده اى ، و انگبينى ناب ، و آبى كه رنگ و مزه اش دگرگون نمى گردد» .
ابن سلام گفت : درست گفتى ، اى محمّد ! آيا اين جويبارها ، جامدند يا روان؟ فرمود : «در ميان درختان بهشت ، روان اند» . ابن سلام گفت : آيا اين جويبارها ، كاستى و فزونى مى يابند؟ فرمود : «نه ، اى پسر سلام !» . گفت : آيا برايشان ، نمونه اى در دنيا هست؟ فرمود : «آرى» . گفت : چه چيز؟ فرمود : «اى پسر سلام! به درياها بنگر . در آنها از آسمان ، باران مى بارد و از زمين نيز رودها به آنها مى ريزند ؛ امّا آب درياها ، كم و زياد نمى شود» .
ابن سلام گفت : جويبارهاى بهشت را برايم توصيف كن . فرمود : «اى پسر سلام! در بهشت ، جويبارى است كه به آن ، كوثر مى گويند . بويش خوش تر از بوى مُشك تيزبو و عنبر است ، ريگ هايش دُر و ياقوت اند ، و با مرواريدى سفيد ، مُهر شده است . آن ، منزلگاه دوستان خداى بلندمرتبه است » .
۱۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :جويبارهاى بهشت ، از زير تپّه هاى ( / از زير كوه هاى ) مُشك ، بيرون مى آيند .