۱۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ يك از شما نيست كه وارد بهشت شود ، مگر آن كه او را به نزد طوبا مى برند و غلاف هاى شكوفه هاى آن برايش باز مى شوند و او از هر كدام آنها كه خواست ، بر مى گيرد ، سفيد بخواهد يا سرخ يا زرد يا سياه ، مانند گل شقايق نعمان ؛ بلكه لطيف تر و زيباتر.

۱۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در توصيف درخت طوبا ـ: درختى است كه خداوند عز و جل آن را كاشته و از جان خود در آن دميده است و شاخه هايش از پشت ديوار بهشت ، ديده مى شوند و زيور و حُلّه به بار مى نشاند كه در برابر دهان آنان ( بهشتيان ) آويزان اند.

۱۵۶.امام باقر عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در باره اين سخن خداى بزرگ و والا : «طُوبَى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ» فرمود : يعنى : خوش بازگشتگاهى است ! طوبا ، درختى است در بهشت كه تنه آن ، در خانه محمّد صلى الله عليه و آله است و اگر پرنده اى از روى تنه آن به پرواز در آيد ، به شاخه آن نمى رسد تا از پيرى بميرد . بر هر برگى از آن ، فرشته اى است كه ذكر خدا مى گويد . در بهشت ، سرايى نيست ، مگر اين كه شاخه اى از طوبا در آن است و شاخه هايش از پشت ديوار بهشت ، ديده مى شوند . بر شاخه هاى طوبا ، هر زيور و جامه و ميوه اى كه بخواهند ، هست و هر چه از آنها برگرفته شود ، خداوند ، آن را به حال اوّلش باز مى گرداند و اين ، پاداش بهشتيان است ، از آن رو كه حلال به دست آوردند و به اعتدال خرج كردند و اضافى آن را بخشيدند ، پس كامياب و رستگار شدند.

۱۵۷.امام كاظم عليه السلامـ به نقل از پدرانش عليهم السلام ـ: از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در باره طوبا سؤال شد . فرمود : «درختى است كه ريشه آن ، ، در خانه من است و شاخه هايش بر سر بهشتيان» .
دوباره در باره آن از ايشان سؤال شد . فرمود : «در خانه على است» .
علّت را جويا شدند . فرمود : «خانه من و خانه على در بهشت ، در يك مكان است».

۱۵۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ يَدْخُلُ الجَنَّةَ إلّا اُنْطُلِقَ بِهِ إِلَى طُوبى، فَتُفْتَحُ لَهُ أَكْمامُهَا، فَيَأْخُذُ مِنْ أَيِ ذلِكَ شَاءَ، إِنْ شَاءَ أَبْيَضَ وَإِنْ شَاءَ أَحْمَرَ وَإِنْ شَاءَ أَصْفَرَ وَإِنْ شَاءَ أَسْوَدَ، مِثْلَ شَقَائِقِ النُّعْمَانِ ^۱ وَأَرَقَّ وَأَحْسَنَ . ^۲

۱۵۵.عنه صلى الله عليه و آلهـ فِي وَصفِ شَجَرَةِ طُوبى ـ: هِيَ شَجَرَةٌ غَرَسَها اللّهُ عز و جل ، وَنَفَخَ فِيها مِن رُوحِهِ ، وإنّ أَغصانَها لَتُرى مِن وَراءِ سُورِ الجَنَّةِ ، تَنبُتُ بِالحُلِيِ وَالحُلَلِ ، مُتَدَلِّيَةً عَلَى أَفواهِهِم . ^۳

۱۵۶.الإمام الباقر عليه السلام عن رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ فِي قَولِ اللّهِ تَبارَكَ وَتَعالَى :«طُوبَى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَئابٍ »^۴ـ: يَعنِي وَحُسنَ مَرجِعٍ ، فَأَمّا طُوبى فَإِنَّها شَجَرَةٌ فِي الجَنَّةِ ، ساقُها فِي دارِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله ، وَلَو أَنَّ طائِرا طارَ مِن ساقِها لَم يَبلُغ فَرعَها حَتَّى يَقتُلَهُ الهَرَمُ ، عَلى كُلِّ وَرَقَةٍ مِنها مَلَكٌ يَذكُرُ اللّهَ ، وَلَيسَ فِي الجَنَّةِ دارٌ إِلّا وَفِيها غُصنٌ مِن أَغصانِها ، وَإِنَّ أَغصانَها لَتُرى مِن وَراءِ سُورِ الجَنَّةِ ، تَحمِلُ لَهُم ما يَشاؤُونَ مِن حُلِيِّها وَحُلَلِها وَثِمارِها، لا يُؤخَذُ مِنها شَيءٌ إِلّا أَعادَهُ اللّهُ كَما كانَ ، بِأَنَّهُم كَسَبُوا طَيِّبا وَأَنفَقُوا قَصدا ، وَقَدَّمُوا فَضلاً فَقَد أَفلَحُوا وَأَنجَحُوا. ^۵

۱۵۷.الإمام الكاظم عن آبائه عليهم السلام :سُئِلَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله عَن طُوبى ، فَقالَ : شَجَرَةٌ أَصلُها فِي دارِي ، وَفَرعُها عَلى أَهلِ الجَنَّةِ . ثُمَّ سُئِلَ عَنها مَرَّةً اُخرى ، فَقالَ : فِي دارِ عَلِيٍ عليه السلام ، فَقِيلَ فِي ذَلِكَ ، فَقالَ : إِنَّ دارِي وَدارَ عَلِيٍ فِي الجَنَّةِ بِمكانٍ واحِدٍ . ^۶