225
بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1

۲۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر بنده اى كه وارد بهشت شود ، بر بالين او و در پايين پايش ، دو حورى مى نشينند و با خوش ترين صدا برايش آواز مى خوانند ، چنان كه جن و انس ، آن را مى شنوند . آن ، ساز و آواز شيطان نيست ؛ بلكه تمجيد و تقديس خداست.

۲۵۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در بهشت ، درختى است كه تنه اش از طلا و شاخه هايش از زبرجد و مرواريد است . بر اين درخت ، بادى وزيدن مى گيرد و چنان صدايى از آن بر مى خيزد كه شنوندگان هرگز صدايى لذّت بخش تر از آن نشنيده اند.

۲۵۷.تفسير القمّىـ به نقل از عاصم بن حميد ـ: به امام صادق صلى الله عليه و آله گفتم : قربانت گردم ! آيا در بهشت ، آوازخوانى هست ؟
فرمود : «در بهشت ، درختى است كه به بادها دستور داده مى شود و وزيدن مى گيرند . پس آن درخت ، آهنگى مى زند كه خلايق ، آهنگى به زيبايىِ آن نشنيده اند» .
سپس فرمود : «اين عوض براى كسى است كه در دنيا از ترس خداوند ، گوش كردن به آوازخوانى را ترك كرده است» .

۲۵۸.امام رضا عليه السلام :هر كس خود را از غنا دور كند ، در بهشت ، درختى هست كه خداوند عز و جل دستور مى دهد بادها آن را به حركت در مى آورند و آوازى از آن به گوش مى رسد كه تا كنون همانند آن را نشنيده است . هر كه از غنا دورى نكند ، آن را نمى شنود.

4 / 28

هر آنچه دل بخواهد و ديده از آن لذّت ببَرَد ، در بهشت هست

قرآن

«شما با همسرانتان شادمان به بهشت وارد شويد . سينى هايى از زر و جام هايى در برابر آنان مى گردانند و در آن جا ، آنچه دل ها آن را بخواهند و ديدگان را خوش آيد ، هست و شما در آن ، جاويدانيد».

«بهشت هاى دست نخورده اى كه وارد آنها مى شوند ، جوى ها در زير آنها روان اند . در آنها آنچه بخواهند ، برايشان هست . اين گونه ، خدا پرهيزگاران را پاداش مى دهد» .

«بى گمان ، كسانى كه پيش تر ، از جانب ما به آنان وعده نيكو داده شده است ، از آن (آتش) دور داشته خواهند شد . صداى آن را نمى شنوند ، و آنان در ميان آنچه دل هايشان بخواهد ، جاودان اند».

«اين ، يادكردى است ، و قطعا براى پرهيزگاران ، فرجامى نيك است : باغ هاى هميشگى ، در حالى كه درهاى آنها برايشان گشوده است . در آن جا تكيه مى زنند و ميوه هاى فراوان و نوشيدنى در آن جا طلب مى كنند و نزدشان [ دلبرانِ ]فروهشته نگاه همسال اند . اين است آنچه براى روز حساب به شما وعده داده مى شد . [ مى گويند : ] در حقيقت ، اين ، روزىِ ماست و آن را پايانى نيست».

«همانا پرهيزگاران در جايگاهى امن و آسوده اند ، در بوستان ها و [كنار] چشمه سارها . پرنيان نازك و ديباى ستبر مى پوشند و برابر هم نشسته اند . چنين [ خواهد بود ] و آنها را با حوريان درشت چشم ، همسر مى گردانيم . در آن جا هر ميوه اى را [ كه بخواهند ، ]آسوده خاطر مى طلبند . جز مرگِ نخستين در آن جا ، مرگ نخواهند چشيد و خدا آنها را از عذاب دوزخ نگاه مى دارد . اين ، بخششى است از جانب پروردگار تو . اين است همان كاميابى بزرگ».

«و پيشى گيرندگان ، پيشى گيرندگان ، آنان اند همان مقرّبان [ خدا ] ، در باغستان هاى پُر نعمت ؛ گروهى از پيشينيان و اندكى از آيندگان[ اند ] ، بر تخت هايى جواهرنشان كه روبه روى هم بر آنها تكيه داده اند».

«پرهيزگاران در بهشت ها و در ناز و نعمت اند . به آنچه پروردگارشان به آنان داده ، دل شادند و پروردگارشان ، آنان را از عذاب دوزخ ، مصون داشته است . به پاداش آنچه به جاى مى آورديد ، بخوريد و بنوشيد . گوارايتان باد ! بر تخت هايى رديف هم ، تكيه زده اند و حوريان درشت چشم را همسر آنان گردانيده ايم . و كسانى كه گرويده اند و فرزندانشان آنها را در ايمان پيروى كرده اند ، فرزندانشان را به آنان ملحق خواهيم كرد و چيزى را از كارهايشان نمى كاهيم . هر كسى در گرو دستاورد خويش است . با [ هر نوع ]ميوه و گوشتى كه دلخواه آنهاست ، آنان را مدد مى كنيم . در آن جا ، جامى از دست هم مى ربايند كه در آن ، نه زياده گويى است و نه گناه . و براى [ خدمتكارى ]آنان ، پسرانى هستند كه بر گردشان مى گردند . گويا آنها مرواريدى اند كه [ در صدف ، ] نهفته است».

«و [خداوند] به پاس آن كه صبر كردند ، بهشت و پرنيان را به آنان پاداش داد . در آن [ بهشت ] ، بر تخت ها تكيه مى زنند . در آن ، نه آفتابى مى بينند و نه سرمايى ، و سايه ها به آنان نزديك است و ميوه هايش [ براى چيدن ] ، رام ، و ظروف سيمين و جام هاى بلورين ، بر گِرد آنان گردانده مى شود ؛ جام هايى از سيم كه آنها را درست به اندازه از كار در آورده اند . و در آن جا از جامى كه آميزه زنجبيل دارد ، به آنان مى نوشانند ، از چشمه اى در آن جا كه سلسبيل ناميده مى شود . و بر گرد آنان ، پسرانى جاودانى مى گردند . چون آنها را ببينى ، گويى كه مرواريدهايى پراكنده اند و چون بِدان جا بنگرى ، نعمتى و سلطنتى بزرگ مى بينى . در بَر آنان (بهشتيان) ، جامه هاى ابريشمى سبز و ديبايى ستبر است و پيرايه آنان ، دستبندهاى سيمين است و پروردگارشان باده اى پاك كننده به آنان مى نوشاند . اين [ پاداش ] ، براى شماست و كوشش شما مقبول افتاده است».

«در آن روز ، چهره هايى شاداب اند . از كوشش خود ، خشنودند . در بهشت برين اند . سخن بيهوده اى در آن جا نمى شنوند . در آن ، چشمه اى روان است . تخت هايى بلند در آن جاست ، و قدح هايى نهاده شده ، و بالش هايى پهلوى هم چيده ، و فرش هايى [ زربفت ]گسترده».

«پس برخى شان به برخى روى مى كنند و از همديگر پرس و جو مى نمايند . گوينده اى از آنان ، مى گويد : «راستى ، من [ در دنيا ]همنشينى داشتم كه مى گفت : آيا تو واقعا از باور دارندگانى؟ آيا وقتى مُرديم و خاك و [ مشتى ]استخوان شديم ، آيا واقعا جزا مى يابيم؟ مى پرسد : «آيا شما اطّلاع داريد [ كجاست ]؟» . پس اطّلاع مى يابد و او را در ميان آتش مى بيند و مى گويد : «به خدا سوگند ، چيزى نمانده بود كه تو مرا به هلاكت اندازى و اگر رحمت پروردگارم نبود ، هر آينه من نيز از احضار شدگان بودم . آيا ديگر روى مرگ را نمى بينيم ، جز همان مرگ نخستين خود؟ و ما هرگز عذاب نخواهيم شد؟ راستى كه اين ، همان كاميابى بزرگ است » . براى چنين پاداشى ، كوشندگان بايد بكوشند».


بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1
224

۲۵۵.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :ما مِن عَبدٍ يَدخُلُ الجَنَّةَ إِلّا وَيَجلِسُ عِندَ رَأسِهِ وَعِندَ رِجلَيهِ ثِنتانِ مِنَ الحُورِ العِينِ ، تُغَنِّيانِهِ بِأَحسَنِ صَوتٍ سَمِعَهُ الإِنسُ وَالجِنُّ ، وَلَيسَ بِمِزمارِ الشَّيطانِ ، وَلَكِن بِتَمجِيدِ اللّهِ وَتَقدِيسِهِ . ۱

۲۵۶.عنه صلى الله عليه و آله :إِنَّ فِي الجَنَّةِ شَجَرَةً جُذُوعُها مِن ذَهَبٍ ، وَفُرُوعُها مِن زَبَرجَدٍ وَلُؤلُؤٍ ، فَتَهُبُّ لَها رِيحٌ فَتَصطَفِقُ ، فَما سَمِعَ السّامِعُونَ بِصَوتِ شَيءٍ قَطُّ أَلَذَّ مِنْهُ. ۲

۲۵۷.تفسير القمِّي عن عاصم بن حميد عن الإمام الصّادق عليه السلام ، قال :... قُلتُ : جُعِلتُ فِداكَ ، هَل فِي الجَنَّةِ غِناءٌ؟ قالَ : إِنَّ فِي الجَنَّةِ شَجَرَةً يُأمَرُ رِياحُها فَتَهُبُّ ، فَتَضرِبُ تِلكَ الشَّجَرَةُ بِأَصواتٍ لَم يَسمَعِ الخَلائِقُ مِثلَها حُسنا ـ ثُمَّ قالَ : ـ هذا عِوَضٌ لِمَن تَرَكَ السَّماعَ لِلغِناءِ فِي الدُّنيا مِن مَخافَةِ اللّهِ . ۳

۲۵۸.الإمام الرضا عليه السلام :مَن نَزَّهَ نَفسَهُ عَنِ الغِناءِ فَإِنَّ فِي الجَنَّةِ شَجَرَةً يَأمُرُ اللّهُ عز و جلالرِّياحَ أَن تُحَرِّكَها ، فَيَسمَعُ لَها صوتا لَم يَسمَع بِمِثلِهِ ، وَمَن لَم يَتَنَزَّه عَنهُ لَم يَسمَعهُ . ۴

4 / 28

فيها ما تَشتَهِيهِ الأَنفُسُ وَتَلَذُّ الأَعيُنُ

الكتاب

«ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَ أَزْوَ جُكُمْ تُحْبَرُونَ * يُطَافُ عَلَيْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَ أَكْوَابٍ وَ فِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَ أَنتُمْ فِيهَا خَــلِدُونَ». ۵

«جَنَّـتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَـرُ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ كَذَ لِكَ يَجْزِى اللَّهُ الْمُتَّقِينَ». ۶

«إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُم مِّنَّا الْحُسْنَى أُوْلَـائِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ * لَا يَسْمَعُونَ حَسِيسَهَا وَ هُمْ فِى مَا اشْتَهَتْ أَنفُسُهُمْ خَــلِدُونَ». ۷

«هَـذَا ذِكْرٌ وَ إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَئابٍ * جَنَّـتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَّهُمُ الْأَبْوَ بُ * مُتَّكِئينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَـكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَ شَرَابٍ * وَ عِندَهُمْ قَـصِرَ تُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ * هَـذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ * إِنَّ هَـذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِن نَّفَادٍ». ۸

«إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِى مَقَامٍ أَمِينٍ * فِى جَنَّـتٍ وَ عُيُونٍ * يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَـبِلِينَ * كَذَ لِكَ وَ زَوَّجْنَـهُم بِحُورٍ عِينٍ * يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَـكِهَةٍ ءَامِنِينَ * لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ * فَضْلاً مِّن رَّبِّكَ ذَ لِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ». ۹

«وَ السَّـبِقُونَ السَّـبِقُونَ * أُوْلَـائِكَ الْمُقَرَّبُونَ * فِى جَنَّـتِ النَّعِيمِ * ثُـلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ * وَقَلِيلٌ مِّنَ الْاخِرِينَ * عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ * مُّتَّكِئينَ عَلَيْهَا مُتَقَـبِلِينَ». ۱۰

«إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِى جَنَّـتٍ وَ نَعِيمٍ * فَـكِهِينَ بِمَا ءَاتَـاهُمْ رَبُّهُمْ وَ وَقَـاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ * كُلُواْ وَ اشْرَبُواْ هَنِيئا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ * مُتَّكِئينَ عَلَى سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ وَ زَوَّجْنَـهُم بِحُورٍ عِينٍ * وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَـنٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ مَا أَلَتْنَـهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَىْ ءٍ
كُلُّ امْرِىءٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ * وَ أَمْدَدْنَـهُم بِفَـكِهَةٍ وَ لَحْمٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ * يَتَنَـزَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَا لَغْوٌ فِيهَا وَ لَا تَأْثِيمٌ * وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ». ۱۱

«وَ جَزَاهُم بِمَا صَبَرُواْ جَنَّةً وَ حَرِيرًا * مَّتَّكِئينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَ لَا زَمْهَرِيرًا * وَ دَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِـلَــلُهَا وَ ذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلاً * وَ يُطَافُ عَلَيْهِم بِئانِيَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَ أَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا * قَوَارِيرَاْ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا * وَ يُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلاً * عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّى سَلْسَبِيلاً * وَ يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَ نٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا * وَ إِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَ مُلْكًا كَبِيرًا * عَــلِيَهُمْ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَ إِسْتَبْرَقٌ وَ حُلُّواْ أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَ سَقَـاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا * إِنَّ هَـذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَ كَانَ سَعْيُكُم مَّشْكُورًا». ۱۲

«وُجُوهٌ يَوْمَـئِذٍ نَّاعِمَةٌ * لِّسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ * فِى جَنَّةٍ عَالِيَةٍ * لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَـغِيَةً * فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ * فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ * وَ أَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ * وَ نَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ * وَ زَرَابِىُّ مَبْثُوثَةٌ». ۱۳

«فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ * قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّى كَانَ لِى قَرِينٌ * يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ * أَءِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَ عِظَـمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ * قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّـلِعُونَ * فَاطَّـلَعَ فَرَءَاهُ فِى سَوَاءِ الْجَحِيمِ * قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ * وَ لَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّى لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ * أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ * إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَى وَ مَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ * إِنَّ هَـذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ * لِمِثْلِ هَـذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَـمِلُونَ». ۱۴

1.مجمع البيان : ج ۸ ص ۴۶۷ عن أبي اُمامة ، بحار الأنوار : ج ۸ ص ۱۹۵ ح ۱۸۱ ، المعجم الكبير : ج ۸ ص ۹۵ ح ۷۴۷۸ وفيه «نساء» بدل «ثنتان» ، مسند الشاميّين : ج ۲ ص ۴۲۳ ح ۱۶۱۸ ، تاريخ دمشق : ج ۱۶ ص ۲۹۵ ح ۳۹۳۳ كلّها عن أبي اُمامة ، كنز العمّال : ج ۱۴ ص ۴۸۸ ح ۳۹۳۷۴.

2.الترغيب والترهيب : ج ۴ ص ۵۲۳ ح ۶۲ عن أبي هريرة.

3.تفسير القمّي : ج ۲ ص ۱۷۰ ، بحار الأنوار : ج ۸ ص ۱۲۷ ح ۲۷.

4.الكافي : ج ۶ ص ۴۳۴ ح ۱۹ عن ياسر الخادم.

5.الزخرف : ۷۰ ـ ۷۱.

6.النحل : ۳۱.

7.الأنبياء : ۱۰۱ ـ ۱۰۲.

8.ص : ۴۹ ـ ۵۴ .

9.الدّخان : ۵۱ ـ ۵۷ .

10.الواقعة : ۱۰ ـ ۱۶.

11.الطور : ۱۷ ـ ۲۴.

12.الإنسان : ۱۲ ـ ۲۲.

13.الغاشية : ۸ ـ ۱۶.

14.الصافّات : ۵۰ ـ ۶۱ .

  • نام منبع :
    بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1
تعداد بازدید : 52888
صفحه از 798
پرینت  ارسال به