235
بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1

۲۶۷.امام على عليه السلام :مردى گفت : اى پيامبر خدا ! من به اسب علاقه دارم . آيا در بهشت هم اسب هست؟
فرمود : «آرى ، سوگند به آن كه جانم در دست اوست . در آن جا اسبانى از ياقوت سرخ هستند كه [ بهشتيان ] بر آنها نشانده مى شوند و آن اسب ها آنان را در ميان برگ هاى بهشت ، به آرامى مى گردانند» .
مرد ديگرى گفت : اى پيامبر خدا ! من آواز خوش را دوست دارم . آيا در بهشت ، آواز خوش هم هست؟
فرمود : «آرى ، سوگند به آن كه جانم در دست اوست . خداوند براى هر يك از بهشتيان كه آواز خوش را دوست دارد ، به درختى فرمان مى دهد كه آواز تسبيح برايش سر دهد ؛ آوازى كه گوش ها هرگز خوش تر از آن را نشنيده اند» .
مرد ديگرى گفت : اى پيامبر خدا ! من شتر دوست دارم . آيا در بهشت ، شتر هم هست ؟
فرمود : «آرى ، سوگند به آن كه جانم در دست اوست . در آن جا اشتران نژاده اى از ياقوت سرخ اند كه جهاز طلا بر آنهاست و با بالشتك هاى ديبا پوشانده شده اند و بهشتيان بر آنها نشانده مى شوند و در لا به لاى برگ هاى بهشت مى تازند.
در بهشت ، تصاويرى از مردان و زنان هست كه بر مركب هاى بهشتى سوارند و چون يكى از بهشتيان از تصويرى خوشش آيد ، مى گويد : خدايا ! صورت مرا مانند اين صورت بگردان و خداوند ، صورتش را مانند آن مى گرداند ، و چون تصوير زنى را بپسندد ، مى گويد : پروردگارا ! صورت فلانى [ يعنى همسرم ]را مانند اين صورت بگردان و چون [ به منزل خود ] بر مى گردد ، مى بيند كه صورت همسرش به مانند همان صورت دلخواهش شده است» .

۲۶۸.امام زين العابدين عليه السلام :كسى كه در دنيا در پى توانگرى و ثروت و رفاه است ، در حقيقت ، آنها را براى آسايش مى جويد ، حال آن كه آسايش ، در دنيا و براى اهل دنيا آفريده نشده است ؛ بلكه آسايش ، در بهشت است و براى بهشتيان ، خلق شده است.

ر . ك : ص 177 (مركب بهشت) .


بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1
234

۲۶۷.الإمام عليّ عليه السلام :قالَ رَجُلٌ : يا رَسُولَ اللّهِ ، إِنِّي أُحِبُّ الخَيلَ ؛ أَفِي الجَنَّةِ خَيلٌ؟ قالَ : نَعَم ، وَالَّذِي نَفسِي بِيَدِهِ! إِنَّ فِيها خَيلاً مِن ياقُوتٍ أَحمَرَ ، عَلَيها يُركَبُونَ فَتَدِفُّ ۱ بِهِم خِلالَ وَرَقِ الجَنَّةِ .
قالَ رَجُلٌ : يا رَسُولَ اللّهِ ، إِنِّي يُعجِبُنِي الصَّوتُ الحَسَنُ ؛ أَفِي الجَنَّةِ الصَّوتُ الحَسَنُ؟ قالَ : نَعَم، وَالَّذِي نَفسِي بِيَدِهِ! إِنَّ اللّهَ لَيَأمُرُ لِمَن أَحَبَّ ذَلِكَ مِنهُم بِشَجَرٍ يُسمِعُهُ صَوتا بِالتَّسبِيحِ ، ما سَمِعَتِ الآذانُ بِأَحسَنَ مِنهُ قَطُّ .
قالَ رَجُلٌ : يا رَسُولَ اللّهِ ، إِنِّي أُحِبُّ الإِبِلَ ؛ أَفِي الجَنَّةِ إِبِلٌ؟ قالَ : نَعَم ، وَالَّذِي نَفسِي بِيَدِهِ! إِنَّ فِيها نَجائِبَ مِن ياقُوتٍ أَحمَرَ ، عَلَيها رِحالُ الذَّهَبِ ، قَد أُلحِفَت بِنَمارِقِ الدِّيباجِ ، يُركَبُونَ فَتَزُفُّ ۲ بِهِم خِلالَ وَرَقِ الجَنَّةِ .
وَإِنَّ فِيها صُوَرَ رِجالٍ وَنِساءٍ يَركَبُونَ مَراكِبَ أَهلِ الجَنَّةِ ، فَإِذا أَعجَبَ أَحَدَهُمُ الصُّورَةُ قالَ : اِجعَل صُورَتِي مِثلَ هَذِهِ الصُّورَةِ ؛ فَيَجعَلُ صُورَتَهُ عَلَيها ، وَإِذا أَعجَبَتهُ صُورَةُ المَرأَةِ قالَ : رَبِّ اجعَل صُورَةَ فُلانَةَ ـ زَوجَتِهِ ـ مِثلَ هَذِهِ الصُّورَةِ ؛ فَيَرجِعُ وَقَد صارَت صُورَةُ زَوجَتِهِ عَلَى مَا اشتَهى . ۳

۲۶۸.الإمام زين العابدين عليه السلام :مَن طَلَبَ الغِنى وَالأَموالَ وَالسَّعَةَ فِي الدُّنيا فَإِنَّما يَطلُبُ ذَلِكَ لِلرّاحَةِ ، وَالرّاحَةُ لَم تُخلَق فِي الدُّنيا وَلا لِأَهلِ الدُّنيا ، إِنَّما خُلِقَتِ الرّاحَةُ فِي الجَنَّةِ وَلِأَهلِ الجَنَّةِ . ۴

راجع : ص 176 (مركوب الجنّة) .

1.تَدِفّ : أي تسير سيرا ليّنا (النهاية : ج ۲ ص ۱۲۵ «دفف»).

2.زَفّ القَوم : أسرعوا (لسان العرب : ج ۹ ص ۱۳۶ «زفف»).

3.الغارات : ج ۱ ص ۲۴۲ ، بحار الأنوار : ج ۳۳ ص ۵۴۷ .

4.الخصال : ص ۶۴ ح ۹۵ عن الزهري ، بحار الأنوار : ج ۷۳ ص ۹۲ ح ۶۹ .

  • نام منبع :
    بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1
تعداد بازدید : 52895
صفحه از 798
پرینت  ارسال به