۲۸۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بامنزلت ترين آنان (اهل بهشت) ، روزى دو بار به روى خداى بلندمرتبه ، نظر مى كنند.

۲۸۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بلندپايه ترينِ اهل بهشت ، كسى است كه هر بام و شام ، به روى پروردگارش نظر مى كند.

۲۸۴.سنن الترمذىـ به نقل از ابن عمر ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «دون پايه ترينِ اهل بهشت ، چنان است كه باغستان ها و همسران و خدمتكاران و تخت هاى خود را از فاصله هزار سال مى بيند ، و گرامى ترينِ آنان نزد خدا ، هر بام و شام ، به روى او (خدا) نظر مى كند» .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سپس اين آيات را خواند : «چهره هايى در آن روز ، خرّم اند . به پروردگار خويش مى نگرند» .

۲۸۵.كفاية الأثرـ به نقل از هشام [ بن حكم ] ـ: در محضر امام صادق عليه السلام بودم كه معاوية بن وَهْب و عبد الملك بن اَعيَن وارد شدند . معاوية بن وَهب به ايشان گفت : اى فرزند پيامبر خدا ! در باره اين خبرى كه روايت شده است و مى گويد كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله پروردگارش را ديد ، چه مى فرماييد ؟ در چه صورتى ، او را ديد؟ و نيز در باره حديثى كه روايت كرده اند كه مؤمنان ، پروردگار خود را در بهشت مى بينند ، او را در چه صورتى مى بينند؟
ايشان لبخندى زد و سپس فرمود : «اى معاويه! چه قدر زشت است براى مردى كه هفتاد يا هشتاد سال از عمرش مى گذرد و در مُلك خدا زندگى مى كند و از نعمت هايش مى خورد ؛ امّا او را چنان كه بايد ، نمى شناسد!» .
آن گاه افزود : «اى معاويه! محمّد صلى الله عليه و آله ، پروردگار بزرگ و والايش را با چشم سر نديد . ديدن ، دو گونه است : ديدن با دل و ديدن با چشم . بنا بر اين ، كسى كه [آن را ]ديدن با دل بداند ، او به راه صواب رفته ، و كسى كه بگويد مقصود ، ديدن با چشم سر است ، به خدا و آيات او ، كافر گشته است ؛ زيرا پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرموده است : هر كس خدا را به مخلوقش تشبيه كند ، كافر است » .

۲۸۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إِنَّ أَفضَلَهُم ـ يَعنِي أَهلَ الجَنَّةِ ـ مَنزِلَةً لَيَنظُرُ فِي وَجهِ اللّهِ تَعالى كُلَّ يَومٍ مَرَّتَينِ . ^۱

۲۸۳.عنه صلى الله عليه و آله :إِنَّ أَرفَعَ أَهلِ الجَنَّةِ دَرَجَةً : مََن يَنظُرُ إِلى وَجهِ رَبِّهِ غُدوَةً وَعَشِيّا. ^۲

۲۸۴.سنن الترمذي عن ابن عمر :قالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : إِنَّ أَدنَى أَهلِ الجَنَّةِ مَنزِلَةً لَمَن يَنظُرُ إِلى جِنانِهِ وَأَزواجِهِ وَخَدَمِهِ وَسُرُرِهِ مَسِيرَةَ أَلفِ سَنَةٍ ، وَأَكرَمَهُم عَلَى اللّهِ مَن يَنظُرُ إِلى وَجهِهِ غُدوَةً وَعَشِيّةً. ثُمَّ قَرَأَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : «وُجُوهٌ يَوْمَـئِذٍ نَّاضِرَةٌ * إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ» . ^۳

۲۸۵.كفاية الأثر عن هشام [بن الحكم] :كُنتُ عِندَ الصّادِقِ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ عليه السلام إِذ دَخَلَ عَلَيهِ مُعاوِيَةُ بنُ وَهبٍ وَعَبدُ المَلِكِ بنُ أَعيَنَ ، فَقالَ لَهُ مُعاوِيَةُ بنُ وَهبٍ : يَابنَ رَسُولِ اللّهِ ، ما تَقُولُ فِي الخَبَرِ الَّذِي رُوِيَ أَنَّ رَسُولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله رَأَى رَبَّهُ ، عَلَى أَيِ صُورَةٍ رَآهُ؟ وَعَنِ الحَدِيثِ الَّذِي رَوَوهُ أَنَّ المُؤمِنِينَ يَرَونَ رَبَّهُم فِي الجَنَّةِ عَلَى أَيِ صُورَةٍ يَرَونَهُ؟
فَتَبَسَّمَ عليه السلام ثُمَّ قالَ : يا مُعاوِيَةُ ، ما أَقبَحَ بِالرَّجُلِ يَأتِي عَلَيهِ سَبعُونَ سَنَةً أَو ثَمانُونَ سَنَةَ يَعِيشُ فِي مُلكِ اللّهِ وَيَأكُلُ مِن نِعَمِهِ لا يَعرِفُ اللّهَ حَقَّ مَعرِفَتِهِ؟!
ثُمَّ قالَ عليه السلام : يا مُعاوِيَةُ ، إِنَّ مُحَمَّدا صلى الله عليه و آله لَم يَرَ رَبَّهُ تَبارَكَ وَتَعالى بِمُشاهَدَةِ العِيانِ ، وَإِنّ الرُّؤيَةَ عَلَى وَجهَينِ : رُؤيَةُ القَلبِ وَرُؤيَةُ البَصَرِ ، فَمَن عَنى بِرُؤيَةِ القَلبِ فَهُوَ مُصِيبٌ ، وَمَن عَنى بِرُؤيَةِ البَصَرِ فَقَد كَفَرَ بِاللّهِ وَبِآياتِهِ ؛ لِقَولِ رَسُولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله : مَن شَبَّهَ اللّهَ بِخَلقِهِ فَقَد كَفَرَ . ^۴