253
بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1

۲۹۱.امام صادق عليه السلام :خداوند در هر روز جمعه به بندگان مؤمنش لطفى مى كند . چون روز جمعه مى شود ، خداوند ، فرشته اى را با دو جامه نزد مؤمنان مى فرستد . آن فرشته به درِ بهشت مى رسد و مى گويد : از فلانى برايم اجازه ورود بگيريد .
به آن كس گفته مى شود : فرستاده پروردگارت ، بر دَر است .
آن مؤمن به همسرانش مى گويد : چه چيزى را برايم زيباتر مى بينيد؟
همسرانش مى گويند : اى آقاى ما ! سوگند به آن كه بهشت را بر تو روا ساخت ، چيزى زيباتر از اين كه پروردگارت براى تو فرستاده است ، برايت نمى شناسيم .
پس ، يكى از آن دو جامه را به كمر خود مى بندد و ديگرى را بر دوش خويش مى اندازد ، و بر هر چه مى گذرد ، آن را روشن مى سازد ، تا آن كه به وعده گاه مى رسد و چون جمع شدند ، پروردگار بزرگ و والا ، بر آنان تجلّى مى يابد و همين كه او را ـ يعنى رحمت او را ـ مى بينند ، به سجده مى افتند .
خداوند مى فرمايد : «اى بندگان من ! سرهايتان را بلند كنيد . اينك ، روز سجده و عبادت نيست . رنج تكليف را از شما برداشتم» .
مؤمنان مى گويند : پروردگارا ! چه چيز ، برتر از آن چيزى است كه به ما داده اى ، كه بهشت را به ما عطا كرده اى ؟
خداوند نيز مى فرمايد : «هفتاد برابر آنچه داريد ، برايتان باد!» .

5 / 2

رنج و خستگى

قرآن

«همان خدايى كه به فضل خويش ، ما را در سراى ابدى ، جاى داد . در آن جا رنجى به ما نمى رسد و در آن جا خستگى به ما نمى رسد».

«در آن جا رنجى به ايشان نمى رسد و از آن جا بيرون برده نمى شوند».

حديث

۲۹۲.امام على عليه السلام :در عمل خويش بكوشيد تا با همسايگان خدا در سراى او باشيد ، كه خدا پيامبرانش را با آنان همنشين قرار داده و فرشتگانش را به زيارت آنان فرستاده و گوش هايشان را از اين كه صداى آتشى را بشنوند ، بركنار داشته و بدن هايشان را از اين كه خستگى و رنجى را احساس كنند ، مصون داشت است . «اين ، فضل خداست كه آن را به هر كه بخواهد ، مى دهد و خدا صاحب فضل بزرگ است» .


بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1
252

۲۹۱.الإمام الصادق عليه السلام :إنَّ للّهِِ كَرامَةً في عِبادِهِ المُؤمِنينَ في كُلِّ يَومِ جُمُعَةٍ ، فَإِذا كانَ يَومُ الجُمُعَةِ بَعَثَ اللّهُ إلَى المُؤمِنينَ مَلَكسٌ مَعَهُ حُلَّتانِ ، فَيَنتَهي إلى بابِ الجَنَّةِ فَيَقولُ : استَأذِنوا لي عَلى فُلانٍ ، فَيُقالُ لَهُ : هذا رَسولُ رَبِّكَ عَلَى البابِ .
فَيَقولُ لِأَزواجِهِ : أيَّ شَيءٍ تَرَينَ عَلَيَّ أحسَنَ ؟ فَيَقُلنَ : يا سَيِّدَنا ، وَالَّذي أباحَكَ الجَنَّةَ! ما رَأَينا عَلَيكَ شَيئا أحسَنَ مِن هذا ؛ قَد بَعَثَ إلَيكَ رَبُّكَ . فَيَتَّزِرُ بِواحِدَةٍ ويَتَعَطَّفُ بِالاُخرى . فَلا يَمُرُّ بِشَيءٍ إلّا أضاءَ لَهُ ، حَتّى يَنتَهِيَ إلَى المَوعِدِ ، فَإِذَا اجتَمَعوا تَجَلّى لَهُمُ الرَّبُّ تَبارَكَ وتَعالى ، فَإِذا نَظَروا إلَيهِ ـ أي إلى رَحمَتِهِ ـ خَرّوا سُجَّدا .
فَيَقولُ : عِبادي ، اِرفَعوا رُؤوسَكُم! لَيسَ هذا يَومَ سُجودٍ ولا عِبادَةٍ ، قَد رَفَعتُ عَنكُمُ المُؤنَةَ . فَيَقولونَ : يا رَبِّ ، وأيُّ شَيءٍ أفضَلُ مِمّا أعطَيتَنا ؟! أعطَيتَنا الجَنَّةَ . فَيَقولُ : لَكُم مِثلُ ما في أيديكُم سَبعينَ ضِعفا . ۱

5 / 2

النَّصَبُ والتَّعَبُ

الكتاب

«الَّذِى أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِن فَضْلِهِ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٌ وَ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٌ ». ۲

«لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَ مَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ ». ۳

الحديث

۲۹۲.الإمام عليّ عليه السلام :بادِرُوا بِأَعمالِكُم تَكُونُوا مَعَ جِيرانِ اللّهِ فِي دارِهِ ، رافَقَ بِهِم رُسُلَهُ ، وَأَزارَهُم مَلائِكَتَهُ ، وَأَكرَمَ أَسماعَهُم أَن تَسمَعَ حَسِيسَ نارٍ أَبَدا ، وَصانَ أَجسادَهُم أَن تَلقى لُغُوبا ۴ وَنَصَبا «ذَ لِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ »۵ . ۶

1.تفسير القمّي : ج ۲ ص ۱۶۹ عن عاصم بن حميد ، بحار الأنوار : ج ۸ ص ۱۲۶ ح ۲۷ .

2.فاطر : ۳۵.

3.الحِجْر : ۴۸.

4.اللَّغَبُ : التَعَبُ والإعْيَاءُ (النهاية : ج ۴ ص ۲۵۶ «لغب»).

5.الحديد : ۲۱.

6.نهج البلاغة : الخطبة ۱۸۳ ، بحار الأنوار : ج ۸ ص ۱۶۳ ح ۱۰۵.

  • نام منبع :
    بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1
تعداد بازدید : 52824
صفحه از 798
پرینت  ارسال به