261
بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1

۳۰۰.امام على عليه السلامـ در احوال پرهيزگاران ـ: آهنگ سراى سلامت كردند ؛ سرايى كه هر كس به آن وارد شود ، از نگرانى و اندوه ها در امان است.

5 / 5

بيمارى هاى جسمى

۳۰۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :«و به آنان ندا مى رسد كه : اين است همان بهشتى كه ميراث يافته ايد» . به آنان ندا مى رسد كه : «همواره تن درست باشيد و بيمار نشويد . داخل شويد و هرگز نميريد ، و همواره در ناز و نعمت باشيد و بينوا نگرديد» .

۳۰۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آواز دهنده اى آواز مى دهد كه : «حقّ شماست كه زنده بمانيد و هرگز نميريد . حقّ شماست كه سالم باشيد و هرگز بيمار نشويد . حقّ شماست كه جوان باشيد و هرگز پير نشويد . و حقّ شماست كه در ناز و نعمت باشيد و هرگز به بينوايى نيفتيد » . اين ، سخن خداى بلندمرتبه است كه : «و اين است همان بهشتى كه به پاداش كارهايى كه مى كرديد ، ميراث يافته ايد» .

۳۰۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در بيان آنچه مؤمن ، هنگام ورودش به بهشت مى بيند ـ: پس وارد مى شود و ناگهان به درختى با سايه اى گسترده و آبى ريزان و ميوه هاى آويزان ، به نام رضوان ، بر مى خورد كه از تنه آن ، دو چشمه جارى است .
به سوى يكى از آن دو چشمه مى رود و خود را در آن ، مى شويد و چون بيرون مى آيد ، سرشار از طراوت است . سپس از چشمه ديگر مى نوشد و از آن پس ، هرگز قولنج و مرض و دردى در شكم او پديد نمى آيد . اين ، همان سخن خداى بلندمرتبه است كه : «و پروردگارشان به آنان نوشيدنى اى پاك كننده نوشانيد» .


بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1
260

۳۰۰.الإمام عليّ عليه السلامـ في أحوالِ المُتَّقينَ ـ: اِنتَحَوا ۱ دارَ السَّلامِ الَّتي مَن دَخَلَها كانَ آمِنا مِنَ الرَّيبِ وَالأَحزانِ . ۲

5 / 5

الأَمراضُ الجِسمِيَّةُ

۳۰۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :«وَنُودُواْ أَن تِلْكُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوهَا»۳ نودُوا أن صِحّوا فَلا تَسقَموا ، وَادخُلوا فَلا تَموتُوا، وَانعَمُوا فَلا تَبأَسوا . ۴

۳۰۲.عنه صلى الله عليه و آله :يُنادي مُنادٍ : إِنَّ لَكُم أَن تَحيَوا فَلا تَموتوا أبَدا، وإِنَّ لَكُم أن تَصِحّوا فَلا تَسقَمُوا أبَدا، وَإنَّ لَكُم أن تَشِبّوا فَلا تَهرَموا أبَدا ، وَإِنَّ لَكُم أَن تَنعَموا فَلا تَبأَسوا أبَدا ، فَذلِكَ قَولُهُ تَعالى : «وَ تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِى أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ »۵ . ۶

۳۰۳.عنه صلى الله عليه و آلهـ في ذِكرِ ما يَلقَى المُؤمِنُ عِندَ دُخولِهِ الجَنَّةَ ـ: فَيَدخُلُ فَإِذا هُوَ بِشَجَرَةٍ ذاتِ ظِلٍّ مَمدودٍ ، وماءٍ مَسكوبٍ ، وثِمارٍ مُهدَلَةٍ تُسَمّى رِضوانَ ، يَخرُجُ مِن ساقِها عَينانِ تَجرِيانِ ، فَيَنطَلِقُ إِلى إِحداهُما وكُلَّما مَرَّ بِذَلِكَ فَيَغتَسِلُ مِنها، فَيَخرُجُ وعَلَيهِ نَضرَةُ النَّعيمِ ، ثُمَّ يَشرَبُ مِنَ الاُخرى ، فَلا تَكُن في بَطنِهِ مَغصٌ وَلا مَرَضٌ وَلا داءٌ أبَدا ، وَذلِكَ قَولُهُ تَعالى : «وَ سَقَـاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا »۷ . ۸

1.انْتَحى : عرض له وقصده (النهاية : ج ۵ ص ۳۰ «نحا»).

2.صفات الشيعة : ص ۱۲۱ ح ۶۳ عن محمّد بن الحنفيّة ، بحار الأنوار : ج ۷ ص ۲۲۰ ح ۱۳۲.

3.الأعراف : ۴۳.

4.الفردوس : ج ۴ ص ۴۱۴ ح ۷۲۰۵ عن أبي هريرة ، سنن الدارمي : ج ۲ ص ۷۹۱ ح ۲۷۲۰ عن أبي سعيد الخدري وأبي هريرة نحوه ، كنز العمّال : ج ۱۴ ص ۱۷ ح ۳۹۴۵۶.

5.الزخرف : ۷۲.

6.سنن الترمذي : ج ۵ ص ۳۷۴ ح ۳۳۴۶ ، صحيح مسلم : ج ۴ ص ۲۱۸۲ ح ۲۲ نحوه ، مسند ابن حنبل : ج ۴ ص ۱۹۰ ح ۱۱۹۰۵ ، تاريخ دمشق : ج ۵۳ ص ۱۰۹ ح ۱۱۱۹۰ كلّها عن أبي سعيد الخدري وأبي هريرة ، كنز العمّال : ج ۱۴ ص ۵۱۷ ح ۳۹۴۵۶.

7.الإنسان : ۲۱.

8.الاختصاص : ص ۳۵۰ عن عوف بن عبد اللّه الأزدي عن الإمام الصادق عليه السلام ، بحار الأنوار : ج ۸ ص ۲۱۲ ح ۲۰۵ وراجع : تفسير الطبري : ج ۵ الجزء ۸ ص ۱۸۳ والدرّ المنثور : ج ۳ ص ۴۵۷.

  • نام منبع :
    بهشت و دوزخ از نگاه قرآن و حديث ج1
تعداد بازدید : 52751
صفحه از 798
پرینت  ارسال به