۶.الكافى ـ به نقل از حسين بن ميسر ـ : از امام صادق عليه السلام در باره بهشتِ آدم عليه السلام پرسيدم . فرمود :«بهشتى از بهشت هاى دنياست كه در آن ، خورشيد و ماه طلوع مى كنند . اگر از بهشت هاى آخرت بود ، هرگز از آن بيرون نمى رفت» .
1 / 2
بهشتِ دنيا
قرآن
« و اوست كه بهشت هايى با داربست و بدون داربست ، و خرمابُن و كشتزار با ميوه هاى گوناگون آن و زيتون و انار را ، شبيه به هم و غير شبيه ، پديد آورد . از ميوه آن ـ چون ثَمَر داد ـ بخوريد و حقّ [ بينوايان از ] آن را روز بهره بردارى از آن ، بدهيد ؛ ولى زياده روى نكنيد كه او اسرافكاران را دوست ندارد » .
« و در زمين ، قطعاتى كنار هم اند و باغ هايى از انگور و كشتزارها و درختان خرما ، چه از يك ريشه و چه از غير يك ريشه ، كه با يك آب ، سيراب مى گردند ؛ ولى برخى از آنها را در ميوه [ از حيث مزه و نوع كيفيت ] بر برخى ديگر ، برترى مى دهيم . بى گمان ، در اين ، براى مردمى كه تعقّل مى كنند ، نشانه هايى است » .
« پس براى شما به وسيله آن (آب) ، باغ هايى از درختان خرما و انگور پديدار كرديم كه در آنها براى شما ميوه هاى فراوان است و از آنها مى خوريد » .
« و از آسمان ، آبى پُر بركت فرود آورديم . پس بِدان ، باغ ها و دانه هاى درو كردنى رويانديم » .
حديث
۷.تفسير القمّى :سخن او : «و اوست كسى كه بهشت هايى با داربست و بدون داربست ، پديد آورد» ، يعنى بوستان هايى [ پديد آورد ] .
