۳۸۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :پاكا خدايى كه رحمتش در بهشت است !

۳۸۳.امام على عليه السلام :به خدا سوگند كه اگر دل هايتان يكسره آب شود و از ترس خدا چشمانتان خون ببارد ، سپس به اندازه عمر دنيا عمر كنيد و در همه عمر ، برترين كار و كوشش را به جاى آوريد ، كارهاى شما حقّ نعمت هايى را كه خدا به شما ارزانى داشته ، ادا نمى كند و سزاوار بهشت نمى شويد ، جز با رحمت خدا و نعمتش بر شما .

۳۸۴.امام زين العابدين عليه السلامـ از دعاى ايشان در شكرگزارى ـ: پاكا تو! وه كه چه آشكار است بزرگوارى تو در رفتار با آن كه فرمانت مى برد يا نافرمانى ات مى كند ... ! اگر فرمان بردار را به مقتضاى كردارش ـ كه تو خود ، عهده دار آن بوده اى ـ پاداش مى دادى ، ديرى نمى پاييد كه پاداشِ تو را از دست مى داد و نعمت تو از او زايل مى گشت ؛ ليكن تو به بزرگوارى خويش ، در برابر عمرى كوتاه و فانى [ كه عبادتت كرد ] ، عمرى دراز و جاويدان ، و به ازاى مقصدى نزديك و به سرآمدنى ، مقصدى گسترده و ماندگار ، پاداشش دادى.

۳۸۵.امام باقر عليه السلام :پروردگار بزرگ و والا ، مى فرمايد : «با رحمت من ، به بهشت وارد شويد و با بخشايش من ، از آتش برهيد و با كردارهايتان ، بهشت را قسمت كنيد . به عزّتم سوگند كه شما را در سراى جاودانگى و خانه كرامت ، جاى مى دهم» .
و آن گاه كه به بهشت وارد مى شوند ، به قامتِ آدمى شصت گزند و چونان عيسى ، سى و سه ساله اند و به زبان محمّد ، عربى ، سخن مى گويند و به زيبايىِ يوسف اند . آن گاه نور ، چهره هايشان را فرو مى گيرد ، در حالى كه دل هايشان چونان دل ايّوب ، از كينه صاف است .

۳۸۲.عنه صلى الله عليه و آله :سُبحانَ الَّذِي فِي الجَنَّةِ رَحمَتُهُ . ^۱

۳۸۳.الإمام عليّ عليه السلام :تَاللّهِ لَوِ انماثَت ^۲ قُلُوبُكُمُ انمِياثا ، وَسالَت مِن رَهبَةِ اللّهِ عُيُونُكُم دَما ، ثُمَّ عُمِّرتُم عُمُرَ الدُّنيا عَلَى أَفضَلِ اجتِهادٍ وَعَمَلٍ ، ما جَزَت أَعمالُكُم حَقَّ نِعمَةِ اللّهِ عَلَيكُم ، وَلا استَحقَقتُمُ الجَنَّةَ بِسِوى رَحمَةِ اللّهِ وَمَنِّهِ عَلَيكُم . ^۳

۳۸۴.الإمام زين العابدين عليه السلامـ مِن دُعائِهِ فِي الشُّكرِ ـ: فَسُبحانَكَ! ما أَبْيَنَ كَرَمَكَ فِي مُعامَلَةِ مَن أَطاعَكَ أَو عَصاكَ ... وَلَو كافَأتَ المُطِيعَ عَلى ما أَنتَ تَوَلَّيتَهُ لَأَوشَكَ أَن يَفقِدَ ثَوابَكَ ، وَأَن تَزُولَ عَنهُ نِعمَتُكَ ، وَلَكِنَّكَ بِكَرَمِكَ جازَيتَهُ عَلَى المُدَّةِ القَصِيرَةِ الفانِيَةِ بِالمُدَّةِ الطَّوِيلَةِ الخالِدَةِ ، وَعَلَى الغايَةِ القَرِيبَةِ الزّائِلَةِ بِالغايَةِ المَدِيدَةِ الباقِيَةِ . ^۴

۳۸۵.الإمام الباقر عليه السلام :إِنَّ الرَّبَّ تَبارَكَ وَتَعالى يَقُولُ : اُدخُلُوا الجَنَّةَ بِرَحمَتِي ، وَانجُوا مِنَ النّارِ بِعَفوِي ، وَتَقَسَّمُوا الجَنَّةَ بِأَعمالِكُم ، فَوَعِزَّتِي لَأُنزِلَنَّكُم دارَ الخُلُودِ وَدارَ الكَرامَةِ .
فَإِذا دَخَلُوها صارُوا عَلى طُولِ آدَمَ سِتِّينَ ذِراعا ، وَعَلى مَلَدِ ^۵ عِيسَى ثَلاثا وَثَلاثِينَ سَنَةً ، وَعَلى لِسانِ مُحَمَّدٍ العَرَبِيَّةِ ، وَعَلى صُورَةِ يُوسُفَ فِي الحُسنِ ، ثُمَّ يَعلُو وُجُوهَهُمُ النُّورُ ، وَعَلى قَلبِ أَيُّوبَ فِي السَّلامَةِ مِن الغِلِّ . ^۶