۴۳۹.ثواب الأعمالـ به نقل از ابو هريره و عبد اللّه بن عبّاس ـ: پيامبر خدا فرمود : «اى مردم! هر كس خداى عز و جلرا در حالى ديدار كند كه از سرِ اخلاص ، گواهى دهد كه معبودى جز خداى يكتا نيست و اين اخلاصش را آميخته به چيزى نگرداند ، به بهشت مى رود» .
على بن ابى طالب برخاست و گفت : اى پيامبر خدا ! پدر و مادرم به فدايت ! چگونه آن را با اخلاص بگويد و چيزى با آن نياميزد؟ اين را برايمان بيان نما تا بدانيم.
فرمود : «باشد . آزمندى به دنيا ، و گرد آوردن آن از ناروا ، و خرسندى نسبت به آن . مردمانى هستند كه سخنان نيكان را مى گويند ؛ امّا چون ستمگران و تباهكاران ، رفتار مى كنند . پس هر كه خداى عز و جل را ديدار كند و چيزى از اين خصلت ها در او نباشد و بگويد : لا إله إلّا اللّه ، به بهشت مى رود ، و اگر دنيا را گرفت و آخرت را رها كرد ، دوزخى خواهد بود» .
۴۴۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ بنده اى هرگز از روى اخلاص ، «لا إله إلّا اللّه » نمى گويد ، مگر آن كه درهاى آسمان به رويش باز مى شوند تا آن كه اين كلمه به عرش رسد ، البتّه تا آن گاه كه از گناهان بزرگ ، دورى كرده باشد.
۴۴۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس بگويد : «لا إله إلّا اللّه » و آن را سپرى براى ارتكاب چيزى از گناهان بزرگ قرار ندهد ، قطعا اهل بهشت است.
۴۴۲.سنن سعيد بن منصورـ به نقل از مجاهد ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله زمانى كه ره سپار تبوك شد ، فرمود : «فقط كسى با ما بيايد كه مركبى نيرومند دارد» .
مردى سوار بر اشترى جوان و سركش ، ره سپار شد . اشتر ، او را زمين زد و گردنش شكست و مُرد . مردم گفتند : شهيد! شهيد!
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به بلال فرمود كه بانگ زند : «بدانيد كه تنها انسان مؤمن ، به بهشت مى رود و نافرمان ، وارد آن نمى شود».
