۴۸۲.مسند ابن حنبلـ به نقل از ابن عبّاس ـ: ضَمام بن ثعلبه از قبيله بنى سعد بن بكر ، زمانى كه اسلام آورد ، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در باره فريضه هاى اسلام چون نماز و جز آن ، پرسيد .
ايشان نمازهاى پنجگانه را برايش بر شمرد و بر آنها چيزى نيفزود . سپس از زكات نام برد و سپس از روزه رمضان و سپس از حجّ خانه خدا . آن گاه چيزهايى را كه خداوند بر او حرام ساخته است ، به آگاهى اش رساند . سخنان ايشان كه تمام شد ، ضَمام گفت : گواهى مى دهم كه معبودى جز خداى يكتا نيست و گواهى مى دهم كه تو فرستاده خدا هستى . آنچه را به من فرمودى ، انجام خواهم داد ، نه بيشتر و نه كمتر . و رفت.
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «اگر دو گيسدار ( ضَمام ) راست بگويد ، وارد بهشت مى شود» .
۴۸۳.صحيح مسلمـ به نقل از ابو ايّوب ـ: مردى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و گفت : مرا به عملى راه نمايى فرما كه آن را به جا آورم و مرا به بهشت ، نزديك و از دوزخ ، دور گرداند .
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «خدا را مى پرستى و چيزى را شريك او نمى گردانى ، نماز را برپا مى دارى ، زكات مى پردازى و صله رحم به جا مى آورى» .
چون آن مرد رفت ، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «اگر آنچه را كه به او دستور داده شد ، به جا آورَد ، به بهشت مى رود» .
۴۸۴.مسند الطيالسىـ به نقل از عبادة بن صامت ـ: گواهى مى دهم كه شنيدم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد : «جبرئيل ـ كه درود و سلام خدا بر او باد ـ از نزد خداى بزرگ و والا ، نزد من آمد و گفت : اى محمّد! خداوند عز و جل به تو فرمود : من بر امّت تو ، پنج نماز ، واجب نمودم . هر كه آنها را با وضوى آنها و در اوقاتشان و با سجودشان به جا آورد ، به او تعهّد بده كه من به واسطه آنها او را به بهشت مى برم ، و اگر به ديدارم آمد ، در حالى كه چيزى ۱ از اينها را كاسته بود ، تو هيچ تعهّدى نسبت به او ندارى . اگر خواستم ، عذابش مى كنم و اگر خواستم ، او را مى بخشم ».
