۵۱۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آگاه باشيد كه كارِ بهشت [ همچون ] زمين درشت و ناهموار است . آگاه باشيد كه كارِ دوزخ [ همچون ]زمين نرم و هموار است. ^۱

۵۱۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهشت ، كوه درشتى است كه با ناملايمات ، در ميان گرفته شده است و دوزخ را هوس ها احاطه كرده اند . آگاه باشيد كه هر كس درِ رنجى برايش باز شود ، به بهشتْ نزديك شده است و هر كس درِ هوسى برايش گشوده شود ، به دوزخْ نزديك شده است .

۵۱۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى قوم من! تا مى توانيد در طلب بهشت بر آييد و با تمام توان ، از آتش بگريزيد ، كه جوينده بهشت و گريزنده از آتش ، خواب ندارند . بدانيد كه آخرت ، امروز ، پوشيده در ناملايمات است . بدانيد كه دنيا احاطه شده در شهوات است.

۵۱۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چون خدا بهشت و دوزخ را آفريد ، جبرئيل را به سوى بهشت فرستاد و فرمود : «به آن و آنچه در آن براى اهلش آماده ساخته ام ، بنگر» .
جبرئيل به بهشت آمد و به آن و آنچه خدا در آن براى اهلش آماده ساخته بود ، نگريست . پس باز گشت و گفت : به عزّتت سوگند كه هر كس آوازه آن را بشنود ، وارد آن مى شود!
خداوند ، دستور داد و ناملايمات ، بهشت را در ميان گرفتند . پس فرمود : «حال باز گرد و آنچه را در آن جا براى اهلش آماده ساخته ام ، تماشا كن» .
جبرئيل به سوى بهشت باز گشت و ديد كه پوشيده از ناملايمات شده است . نزد خداوند باز آمد و گفت : به عزّتت سوگند كه مى ترسم هيچ كس وارد آن نشود!
خداوند به او فرمود : «به دوزخ برو و به آن و آنچه در آن براى اهلش آماده ساخته ام ، بنگر» .
[جبرئيل آمد و ديد كه ] آن ، طبقات مختلفى دارد . به نزد خدا باز گشت و گفت : به عزّتت سوگند كه هر كس وصف آن را بشنود ، وارد آن نخواهد شد!
پس خداوند ، دستور داد و شهوت ها آن را در ميان گرفتند . آن گاه به جبرئيل فرمود : «حال به سوى دوزخ باز گرد» .
جبرئيل باز گشت و گفت : به عزّتت سوگند كه مى ترسم هيچ كس از آن نَرَهد ؛ بلكه همگان دوزخى شوند !

۵۱۰.عنه صلى الله عليه و آله :أَلا إِنَّ عَمَلَ الجَنَّةِ حَزنٌ بِرَبوَةٍ ، أَلا إِنَّ عَمَلَ النّارِ سَهلٌ بِسَهوَةٍ ^۱ . ^۲

۵۱۱.عنه صلى الله عليه و آله :إِنَّ الجَنَّةَ حُزنَةٌ حُفَّت بِالمَكارِهِ ، وَإِنَّ النّارَ حُفَّت بِالهَوى . أَلا وَمَن كُشِفَ لَهُ بابُ كَربٍ أَشفى ^۳ عَلَى الجَنَّةِ ، وَمَن كُشِفَ لَهُ بابُ هَوًى أَشفَى عَلَى النّارِ . ^۴

۵۱۲.عنه صلى الله عليه و آله :يا قَومِ اطلُبُوا الجَنَّةَ جَهدَكُم ، وَاهرَبُوا مِنَ النّارِ جَهدَكُم! فَإِنَّ الجَنَّةَ لا يَنامُ طالِبُها وَإِنَّ النّارَ لا يَنامُ هارِبُها . أَلا إِنَّ الآخِرَةَ اليَومَ مُحَفَّفَةٌ بِالمَكارِهِ . أَلا وَإِنَّ الدُّنيا مُحَفَّفَةٌ بِالشَّهَواتِ . ^۵

۵۱۳.عنه صلى الله عليه و آله :لَمّا خَلَقَ اللّهُ الجَنَّةَ وَالنّارَ أَرسَلَ جِبرِيلَ إِلَى الجَنَّةِ فَقالَ : اُنظُر إِلَيها وَإِلى ما أَعدَدتُ لِأَهلِها فِيها . قالَ : فَجاءَها وَنَظَرَ إِلَيها وَإِلى ما أَعَدَّ اللّهُ لِأَهلِها فِيها ، قالَ : فَرَجَعَ إِلَيهِ ، قالَ : فَوَعِزَّتِكَ لا يَسمَعُ بِها أَحَدٌ إِلّا دَخَلَها! فَأَمَرَ بِها فَحُفَّت بِالمَكارِهِ ، فَقالَ : ارجِع إِلَيها فَانظُر إِلى ما أَعدَدتُ لِأَهلِها فِيها، قالَ : فَرَجَعَ إِلَيها فَإِذا هِيَ قَد حُفَّت بِالمَكارِهِ ، فَرَجَعَ إِلَيهِ فَقالَ : وَعِزَّتِكَ لَقَد خِفتُ أَلّا يَدخُلَها أَحَدٌ!
قالَ : اذهَب إِلى النّارِ فَانظُر إِلَيها وَإِلى ما أَعدَدتُ لِأَهلِها فِيها، فَإِذا هِيَ يَركَبُ بَعضُها بَعضا، فَرَجَعَ إِلَيهِ فَقالَ : وَعِزَّتِكَ لا يَسمَعُ بِها أَحَدٌ فَيَدخُلَها! فَأَمَرَ بِها فَحُفَّت بِالشَّهَواتِ ، فَقالَ : ارجِع إِلَيها ، فَرَجَعَ إِلَيها فَقالَ : وَعِزَّتِكَ لَقَد خَشِيتُ أَلّا يَنجُوَ مِنها أَحَدٌ إِلّا دَخَلَها . ^۶