7 / 10
خوى هاى والا و كردارهاى نيكو
الف ـ شكيبايى
قرآن
«آيا پنداشتيد كه به بهشت مى رويد ، در حالى كه آنچه بر پيشينيان شما آمد ، هنوز بر شما نيامده است؟ به آنان ، سختى و زيان رسيد و به تكان در آمدند ، تا جايى كه پيامبر و كسانى كه با وى ايمان آورده بودند ، گفتند : يارى خدا ، كِى خواهد بود؟ ! هان! يارى خدا نزديك است».
«و كسانى كه براى طلب خشنودى پروردگارشان شكيبايى كردند و نماز گزاردند و از آنچه روزى شان نموديم ، نهان و آشكارا انفاق كردند و بدى را با نيكى دور مى كنند ، ايشان اند كه فرجامِ خوشِ آن سراى ، از آنِ ايشان خواهد بود ؛ همان بهشت هاى جاودانى كه آنان با پدرانشان و همسرانشان و فرزندانشان كه درستكارند ، به آنها وارد مى شوند و فرشتگان از هر درى بر آنان وارد مى شوند [ و به آنان مى گويند : ] «درود بر شما كه شكيبايى كرديد !» . راستى چه نيكوست فرجام آن سراى ! ».
حديث
۵۱۸.امام باقر عليه السلامـ در باره اين سخن خداى بلندمرتبه :«اينان اند كه به پاس آن كه شكيبايى كردند ، غرفه پاداش خواهند يافت»ـ: «غرفه» يعنى بهشت ، كه به پاس آن كه در دنيا در برابر فقر ، شكيبايى ورزيدند ، پاداش خواهند گرفت .
