۵۱۹.امام باقر عليه السلام :بهشت ، پيچيده در ناملايمات و شكيبايى است . پس هر كه در دنيا بر ناملايمات بشكيبد ، به بهشت مى رود . دوزخ نيز پيچيده در خوشى ها و خواهش هاى نفسانى است . پس هر كه خوشى و خواهش نفْس را برآورده سازد ، به دوزخ مى رود.

۵۲۰.امام صادق عليه السلام :گروهى از فرشتگان بر فرزندان آدم به خاطر كامجويى ها و خواهش هاى نفسانى ، خرده گرفتند . مقصودم حلال آنهاست ، نه حرامشان . خداوند را از نكوهش فرشتگان نسبت به فرزندان مؤمن آدم ، عار آمد . پس در دل هاى آن فرشتگان ، كامجويى ها و خواهش هاى نفْسانى افكند تا ديگر بر مؤمنان ، خرده نگيرند. فرشتگان ، چون چنين چيزى را در وجود خود احساس كردند ، از آن به درگاه خدا ناليدند و گفتند : خداوندا ! ما را ببخش . ما را ببخش و ما را به همان چيزى كه براى آن آفريدى و بر آن مجبورمان ساختى ، باز گردان ؛ چرا كه مى ترسيم به كج راهه در اُفتيم.
پس خداوند ، كامجويى و خواهش را از دل هايشان بر كند .
چون روز قيامت شود و بهشتيان به بهشت روند ، آن فرشتگان از بهشتيان اجازه ورود مى خواهند و به آنها اجازه داده مى شود . پس بر ايشان وارد مى شوند و سلام مى دهند و به ايشان مى گويند : «سلام بر شما كه شكيبايى كرديد» در دنيا در برابر خوشى ها و خواهش هاى نفسانى حلال !

۵۲۱.تاريخ اليعقوبى :امام صادق عليه السلام فرمود : «دو خصلت است كه هر كس به آنها چنگ زند ، به بهشت مى رود» .
پرسيدند : آن دو چيست؟
فرمود : «تحمّل آنچه تو خوش ندارى ؛ امّا خداوند ، آن را خوش مى دارد ، و ترك آنچه تو خوش مى دارى ؛ امّا خداوند ، آن را خوش نمى دارد» .
به ايشان گفته شد : چه كسى طاقت اين كار را دارد؟
فرمود : «كسى كه از دوزخ به بهشت مى گريزد» .

۵۲۲.امام رضا عليه السلام :كسى كه از خدا بهشت بخواهد ، ولى بر سختى ها نشكيبد ، خود را ريشخند كرده است.

۵۱۹.عنه عليه السلام :اَلجَنَّةُ مَحفُوفَةٌ بِالمَكارِهِ وَالصَّبرِ ، فَمَن صَبَرَ عَلَى المَكارِهِ فِي الدُّنيا دَخَلَ الجَنَّةَ ، وَجَهَنَّمُ مَحفُوفَةٌ بِاللَّذّاتِ وَالشَّهَواتِ ، فَمَن أَعطى نَفسَهُ لَذَّتَها وَشَهوَتَها دَخَلَ النّارَ . ^۱

۵۲۰.الإمام الصادق عليه السلام :إِنَّ طائِفَةً مِنَ المَلائِكَةِ عابُوا وُلدَ آدَمَ فِي اللَّذّاتِ وَالشَّهَواتِ ، أَعنِي لَكُمُ الحَلالَ لَيسَ الحَرامَ ، قالَ : فَأَنِفَ اللّهُ لِلمُؤمِنِينَ مِن وُلدِ آدَمَ مِن تَعيِيرِ المَلائِكَةِ لَهُم ، قالَ : فَأَلقَى اللّهُ فِي هِمَمِ أُولَئِكَ المَلائِكَةِ اللَّذّاتِ وَالشَّهَواتِ كَي لا يَعِيبُوا المُؤمِنِينَ .
قالَ : فَلَمّا أَحَسُّوا ذَلِكَ مِن هِمَمِهِم عَجُّوا إِلَى اللّهِ مِن ذَلِكَ ، فَقالُوا : رَبَّنا عَفوَكَ عَفوَكَ ، رُدَّنا إِلى ما خَلَقتَنا لَهُ ، وَأَجبَرتَنا عَلَيهِ ، فَإِنّا نَخافُ أَن نَصِيرَ فِي أَمرٍ مَرِيجٍ . ^۲
قالَ : فَنَزَعَ اللّهُ ذَلِكَ مِن هِمَمِهِم ، قالَ : فَإِذا كانَ يَومُ القِيامَةِ وَصارَ أَهلُ الجَنَّةِ فِي الجَنَّةِ ، استَأذَنَ أُولَئِكَ المَلائِكَةُ عَلَى أَهلِ الجَنَّةِ ، فَيُؤذَنُ لَهُم ، فَيَدخُلُونَ عَلَيهِم فَيُسَلِّمُونَ عَلَيهِم، وَيَقُولُونَ لَهُم : «سَلَـمٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ» فِي الدُّنيا عَنِ اللَّذّاتِ وَالشَّهَواتِ الحَلالِ . ^۳

۵۲۱.تاريخ اليعقوبيـ فِي ذِكرِ المَأثُورِ عَنِ الإِمامِ الصّادِقِ عليه السلام ـ: قالَ : خَلَّتانِ مَن لَزِمَهُما دَخَلَ الجَنَّةَ ، فَقِيلَ : وَما هُما؟ قالَ : اِحتِمالُ ماتَكرَهُ إِذا أَحَبَّهُ اللّهُ ، وَتَركُ ما تُحِبُّ إِذا كَرِهَهُ اللّهُ . فَقِيلَ لَهُ : مَن يُطِيقُ ذَلِكَ؟ فَقالَ : مَن هَرَبَ مِنَ النّارِ إِلَى الجَنَّةِ . ^۴

۵۲۲.الإمام الرضا عليه السلام :مَن سَأَلَ اللّهَ الجَنَّةَ وَلَم يَصبِر عَلَى الشَّدائِدِ ، فَقَدِ استَهزَأَ بِنَفسِهِ . ^۵