ف ـ اطعام مؤمن
۵۶۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس به بيمارى ، آنچه را كه او دلش هوس كرده است بخوراند ، خداوند عز و جل از ميوه هاى بهشت به او خواهد خوراند.
۵۶۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس در روزگار قحطى ، مستمندى را سير كند ، خداوند عز و جلدر روز قيامت ، او را از درى وارد بهشت مى كند كه تنها كسى از آن در وارد مى شود كه كارى همانند او كرده باشد.
۵۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس جگر گرسنه اى را غذا دهد ، خداوند در روز قيامت ، از بهترين غذاهاى بهشت به او مى خوراند.
۵۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس مؤمنى را غذا دهد تا آن كه از گرسنگى سيرش كند ، خداوند ، او را از آن درى وارد بهشت مى كند كه تنها امثال او از آن در وارد مى شوند.
۵۷۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس مؤمن گرسنه اى را غذا دهد ، خداى بلندمرتبه از ميوه هاى بهشت به او مى خوراند و هر كس مؤمن تشنه اى را آب دهد ، خداوند از شراب ناب و سر به مُهر [ بهشتى ] ، به او مى نوشاند.
۵۷۲.امام صادق عليه السلام :من كارى را كه با ديدار با مؤمن برابرى كند ، نمى شناسم ، مگر اطعام كردن او را ، و بر خداست كه به كسى كه مؤمنى را اطعام كند ، از خوراك بهشت بخوراند.
