۶۳۱.دعائم الإسلامـ به نقل از ابو ذر ـ: در بيمارى اى كه به فوت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله انجاميد ، در محضر ايشان بودم . فرمود : «نزديك من بيا ـ اى ابو ذر ـ تا به تو تكيه دهم» .
من نزديك رفتم . پيامبر صلى الله عليه و آله بر سينه ام تكيه داد تا آن كه على عليه السلام وارد شد . پيامبر صلى الله عليه و آله به من فرمود : «برخيز ـ اى ابو ذر ـ ؛ چرا كه على به اين كار از تو سزاوارتر است» .
پس ، على عليه السلام نشست و پيامبر صلى الله عليه و آله را به سينه خود ، تكيه داد . آن گاه پيامبر صلى الله عليه و آله به من فرمود : «اين جا ، رو به روى من [ بنشين ]» ، و من ، رو به روى ايشان نشستم . ايشان به من فرمود : «با دستت بشمار . هر كه عمرش (ديوان عملش) به شهادت لا إله إلّا اللّه ختم شود ، به بهشت مى رود . هر كه عمرش به غذا دادن به مستمندى ختم شود ، به بهشت مى رود . هر كه عمرش به حج ختم شود ، به بهشت مى رود . هر كه عمرش به عُمره ختم شود ، به بهشت مى رود . هر كه عمرش به جهاد در راه خدا ـ اگرچه به اندازه فاصله دو دوشيدن شتر باشد ـ ، ختم شود ، به بهشت مى رود» .
۶۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس خداوند ، عمر ( ديوان عمل ) او را با روزه اى كه نيّتش از آنِ خداى بلندمرتبه باشد ، ختم كند ، او را به بهشت مى برد ، و هر كس گرسنه اى را سير كند و نيّتش از آنِ خداى بلندمرتبه باشد ، خداوند ، او را به بهشت مى برد ، و هر كس برهنه اى را بپوشاند و نيّتش از آنِ خدا باشد ، خداوند ، او را به بهشت مى برد.
۶۳۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى حذيفه! هر كس عمرش با شهادت راستين «لا إله إلّا اللّه » پايان پذيرد ، به بهشت مى رود .
اى حذيفه ! هر كس عمرش به روزه اى كه براى جلب توجّه خدا گرفته باشد ، پايان پذيرد ، به بهشت مى رود .
اى حذيفه! هر كس عمرش با غذا دادن به مستمندى براى رضاى خداوند ختم شود ، به بهشت مى رود.
۶۳۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى مردم! سلام كردن را رواج دهيد و مردم را اطعام كنيد و صله ارحام به جا آوريد و شب ، هنگامى كه مردم غنوده اند ، نماز بخوانيد تا به سلامت ، وارد بهشت شويد.
