۶۴۹.السنن الكبرىـ به نقل از شعبه ـ: مردى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و گفت : اى پيامبر خدا ! مرا از كارى خبر ده كه مرا به بهشت بَرد .
فرمود : «حق را بگو و زيادى [ مال خود ] را ببخش» .
مرد گفت : اگر از عهده اين كارها بر نيامدم؟
فرمود : «خوراك بخوران و به همگان سلام كن» .
گفت : اگر نتوانستم؟
فرمود : «آيا شتر دارى؟» .
گفت : آرى .
فرمود : «شترت را با مَشكى بردار و ببين چه خانواده اى ، يك روز در ميان ، آب دارند . به آنها آب بده . در اين صورت ، اميد است كه شترت نميرد و مَشكت پاره نشود تا آن كه بهشت بر تو واجب شود» .

۶۵۰.امام صادق عليه السلام :هر كه مى خواهد خداوند عز و جل او را در رحمت خويش وارد كند و در بهشت خود ، جاى دهد ، بايد اخلاقش را نيكو گرداند و انصاف ، پيشه كند و بر يتيم ، رحم آورد و به ناتوان ، يارى رساند و در برابر خدايى كه او را آفريده است ، فروتن باشد .

۶۴۹.السّنن الكبرى عن شعبة :أَتى رَجُلٌ النَّبِيَ صلى الله عليه و آله فَقالَ : يا رَسُولَ اللّهِ ، أَخبِرنِي بِعَمَلٍ يُدخِلُنِي الجَنَّةَ . قالَ : قُلِ العَدلَ وَأَعطِ الفَضلَ .
قالَ : فَإِن لَم أُطِق ذَاكَ؟ قالَ : فَأَطعِمِ الطَّعامَ وَأَفشِ السَّلامَ .
قالَ : فإِن لَم أُطِق ذَاكَ ـ أَو أَستَطِع ذَاكَ ـ ؟ قالَ : فَهَل لَكَ مِن إِبِلٍ؟ قالَ : نَعَم ، [قالَ :] ^۱ فَانظُر بَعِيرا مِن إِبِلِكَ وَسِقاءً وَانظُر أَهلَ بَيتٍ لا يَشرَبُونَ الماءَ إِلّا غِبّا فَاسقِهِم، فَإِنَّكَ لَعَلَّكَ أَن لا يَنفُقَ ^۲ بَعِيرُكَ وَلا يَنخَرِقَ سِقاؤُكَ حَتّى تَجِبَ لَكَ الجَنَّةُ . ^۳

۶۵۰.الإمام الصادق عليه السلام :مَن أَرادَ أَن يُدخِلَهُ اللّهُ عز و جل فِي رَحمَتِهِ ، وَيُسكِنَهُ جَنَّتَهُ ، فَليُحَسِّن خُلُقَهُ ، وَليُعطِ النَّصَفَةَ مِن نَفسِهِ ، وَليَرحَمِ اليَتِيمَ ، وَليُعِنِ الضَّعِيفَ ، وَليَتَواضَع للّهِِ الَّذِي خَلَقَهُ . ^۴