۶۵۱.امام صادق عليه السلام :اميد و بيم ، در هيچ دلى جمع نمى شوند ، مگر آن كه بهشت برايش واجب مى گردد . هر گاه نماز مى خوانى ، با دلت به خداى عز و جل رو كن ؛ زيرا هيچ بنده مؤمنى نيست كه در نماز و دعاى خود ، با دلش به خداوند عز و جلرو كند ، مگر آن كه خداوند ، دل هاى مؤمنان را متوجّه او مى سازد و علاوه بر محبّت آنان نسبت به او ، بهشت را نيز پشتوانه اش مى گرداند .
۶۵۲.امام صادق عليه السلام :از تنبلى بپرهيزيد! پروردگار شما ، مهربان است و از اندك ، سپاس گزارى مى كند . آدمى ، دو ركعت نماز مستحبّى براى رضاى خدا مى خواند و خداوند به واسطه همان دو ركعت ، او را به بهشت مى برد . يك درهم صدقه مستحبّى براى رضاى خدا مى دهد و خداوند به سبب همان يك درهم ، او را به بهشت مى برد . يك روز روزه مستحبّى براى رضاى خدا مى گيرد و خداوند به خاطر همان يك روز ، او را به بهشت مى برد.
۶۵۳.معدن الجواهر :امام صادق عليه السلام به سفيان ثورى فرمود : «اى سفيان! دو كار است كه هر كس رعايت كند ، به بهشت مى رود » .
گفت : آن دو چيست ، اى فرزند پيامبر خدا؟
فرمود : «به جا آوردن آنچه خوش ندارد ؛ ولى خدا آن را دوست مى دارد ، و ترك آنچه دوست دارد ؛ امّا خدا آن را خوش نمى دارد . اين دو كار را بكن و من هم شريك تو هستم» .
۶۵۴.امام على عليه السلام :مردى به پيامبر صلى الله عليه و آله گفت : اى پيامبر خدا ! به من عملى بياموز كه ميان آن و بهشت ، چيزى مانع نشود .
فرمود : «خشم مگير و از مردم ، چيزى مخواه و براى مردم ، چيزى را پسند كه براى خودت مى پسندى» .
مرد گفت : بيشتر بفرماييد ، اى پيامبر خدا !
فرمود : «چون نماز عصر را گزاردى ، هفتاد و هفت مرتبه از خدا طلب آمرزش كن ، كه گناه هفتاد و هفت سال از تو مى ريزد » .
مرد گفت : من ، هفتاد و هفت سال گناه ندارم!
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : « [ آن استغفارها را ]براى خودت و پدرت قرار ده» .
مرد گفت : من و پدرم نيز هفتاد و هفت سال گناه نداريم!
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «آنها را براى خودت و پدر و مادرت و خويشاوندانت قرار بده ».