۸۹۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ بنده اى نيست ، مگر آن كه دو خانه دارد : خانه اى در بهشت و خانه اى در دوزخ . مؤمن ، خانه اش در بهشت ، ساخته مى شود و خانه دوزخش ويران مى گردد و كافر ، خانه اش در بهشت ، ويران مى گردد و خانه دوزخش ساخته مى شود.

۸۹۱.امام زين العابدين عليه السلامـ در دعا ـ: بار خدايا ! ... ما را از بندگان شايسته ات قرار ده ؛ «همانان كه فردوس را به ارث مى برند و در آن ، جاويدان اند» .

۸۹۲.امام باقر عليه السلامـ در باره اين سخن خداى متعال :« ستايش ، خدايى را كه وعده اش به ما را تحقّق بخشيد و سرزمين را به ما ميراث داد . در هر جاى بهشت كه بخواهيم ، جاى مى گزينيم»ـ: مقصود [از سرزمين] ، سرزمين بهشت است.

۸۹۳.امام صادق عليه السلام :خداوند ، هيچ مخلوقى نيافريد ، مگر آن كه براى او منزلى در بهشت و منزلى در دوزخ قرار داد . پس چون اهل بهشت در بهشت و اهل دوزخ در دوزخ جاى گيرند ، منادى اى بانگ مى زند كه : «اى اهل بهشت! بنگريد» . بهشتيان به دوزخ مى نگرند و منزل هايشان در دوزخ برايشان بالا آورده مى شود . سپس به ايشان گفته مى شود : «اينها منزل هاى شما بود كه اگر پروردگارتان را نافرمانى مى كرديد ، به آنها وارد مى شديد» . پس اگر بنا بود كسى از خوش حالى بميرد ، بهشتيان در آن روز از خوش حالىِ اين كه عذاب از ايشان برطرف شده است ، مى مُردند .
آن گاه [ به دوزخيان ] ندا مى شود كه : «اى گروه هاى دوزخى! سرهايتان را بلند كنيد و به منزل هاى خود در بهشت بنگريد » . دوزخيان ، سرهاى خود را بلند مى كنند و منزل هاى خود در بهشت و نعمت هاى آن را مى بينند . پس به ايشان گفته مى شود : «اينها منزل هاى شما بود كه اگر پروردگارتان را فرمان مى برديد ، به آنها وارد مى شديد» . پس اگر بنا بود كسى از اندوه بميرد ، دوزخيان در آن روز از اندوه مى مُردند .
آن گاه بهشتيان ، منزل هاى [ بهشتىِ ] دوزخيان را و دوزخيان ، منزل هاى [ دوزخىِ ]بهشتيان را به ارث مى برند . اين ، همان سخن خداى متعال است كه : «ايشان اند وارثان ؛ همانان كه فردوس را به ارث مى برند و در آن ، جاويدان اند» .

۸۹۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :ما مِن عَبدٍ إِلّا وَلَهُ بَيتانِ : بَيتٌ فِي الجَنَّةِ وَبَيتٌ فِي النّارِ . فَأَمّا المُؤمِنُ فَيُبنى لَهُ بَيتُهُ فِي الجَنَّةِ وَيُهدَمُ بَيتُهُ فِي النّارِ ، وَأَمّا الكافِرُ فَيُهدَمُ بَيتُهُ فِي الجَنَّةِ وَيُبنى بَيتُهُ فِي النّارِ . ^۱

۸۹۱.الإمام زين العابدينـ فِي الدُّعاءِ ـ: اَللَّهُمَّ ... اجعَلنا مِن عِبادِكَ الصّالِحِينَ ، «الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَــلِدُونَ»^۲ . ^۳

۸۹۲.الإمام الباقر عليه السلامـ فِي قَولِهِ تَعالى :«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى صَدَقَنَا وَعْدَه وَ أَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ»^۴
ـ: يَعنِي أَرضَ الجَنَّةِ . ^۵

۸۹۳.الإمام الصادق عليه السلام :ما خَلَقَ اللّهُ خَلقا إِلَا جَعَلَ لَهُ فِي الجَنَّةِ مَنزِلاً وَفِي النّارِ مَنزِلاً ، فَإِذا سَكَنَ أَهلُ الجَنَّةِ الجَنَّةَ وَأَهلُ النّارِ النّارَ نادَى مُنادٍ : يا أَهلَ الجَنَّةِ أَشرِفُوا ، فَيُشرِفُونَ عَلَى النّارِ ، وَتُرفَعُ لَهُم مَنازِلُهُم فِي النّارِ ، ثُمَّ يُقالُ لَهُم : هذِهِ مَنازِلُكُمُ الَّتِي لَو عَصَيتُم رَبَّكُم دَخَلتُمُوها . فَلَو أَنَّ أَحَدا ماتَ فَرَحا لَماتَ أَهلُ الجَنَّةِ ذلِكَ اليَومَ فَرَحا بِما صُرِفَ عَنهُم مِنَ العَذابِ . ثُمَّ يُنادَونَ : يا مَعاشِرَ أَهلِ النّارِ! ارفَعُوا رُؤُوسَكُم فَانظُرُوا إِلى مَنازِلِكُم فِي الجَنَّةِ ، فَيَرفَعُونَ رُؤُوسَهُم فَيَنظُرُونَ إِلى مَنازِلِهِم فِي الجَنَّةِ وَما فِيها مِنَ النَّعِيمِ ، فَيُقالُ لَهُم : هذِهِ مَنازِلُكُمُ الَّتِى لَو أَطَعتُم رَبَّكُم دَخَلتُمُوها. قالَ : فَلَو أَنَّ أَحَدا ماتَ حُزْنا لَماتَ أَهلُ النّارِ ذَلِكَ اليَومَ حُزْنا، فَيُورَثُ هؤُلاءِ مَنازِلَ هؤُلاءِ ، وَهؤُلاءِ مَنازِلَ هؤُلاءِ ، وَذَلِكَ قولُ اللّهُ تَعالى : «أُوْلَـائِكَ هُمُ الْوَ رِثُونَ * الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَــلِدُونَ »^۶ . ^۷