2 . ابو ذر غِفارى ۱
۱۰۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آسمان ، بر گوينده اى راستگوتر از ابو ذر ، سايه نيفكنده و زمين ، راستگوتر از او را بر پشت خود ، حمل نكرده است . او ، تنها زندگى مى كند و تنها مى ميرد و تنها برانگيخته مى شود و تنها وارد بهشت مى شود.
3 . ابو طالب ۲
۱۰۲۳.إيمان أبى طالب ـ به نقل از عبد الرحمان بن كثير ـ :به امام صادق عليه السلام گفتم : مردم ، مدّعى اند كه ابو طالب در بركه اى از آتش است .
فرمود : «دروغ مى گويند ! جبرئيل ، چنين چيزى را بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل نكرده است» .
گفتم : پس چه نازل كرده است؟
فرمود : «جبرئيل در يكى از نازل شدن هايش بر پيامبر صلى الله عليه و آله ، گفت : اى محمّد ! پروردگارت به تو سلام مى رساند و مى فرمايد : اصحاب كهف ، ايمان را نهان مى داشتند و به ظاهر ، شرك مى ورزيدند . پس خداوند به آنان دو بار مزد داد . ابو طالب نيز در باطن ، مؤمن بود و به ظاهر ، مشرك ، و خداوند به او هم دو بار مزد داد . او از دنيا نرفت تا آن كه از جانب خداى متعال برايش بشارت بهشت آمد».
سپس فرمود : «چگونه اين ملعون ها در باره او چنين مى گويند ، حال آن كه در شب وفات ابو طالب ، جبرئيل نازل شد و گفت : محمّد ! از مكّه برو ؛ زيرا بعد از ابو طالب ، ديگر در اين جا ياورى ندارى ؟!» .
1.جُندَب بن جُناده ـ كه به كنيه اش «ابو ذر» مشهور است ـ ، يكى از صحابه بزرگ و پيش گامان در ايمان بود . از باديه به مكّه آمد و پيش از اسلام هم يكتاپرست بود ، و همچنان كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود ، در راستگويى و صراحت لهجه ، مانند نداشت . مدافع سرسختِ ولايت امام على عليه السلام و يكى از سه نفرى بود كه هرگز از امام على عليه السلام دست برنداشتند.
فريادهاى او در برابر ستم ، همه جا طنين افكن شد و در تاريخ ، مشهور است . معاويه نتوانست وجود او را در شام ، تحمّل كند و به فرمان عثمان ، او را به مدينه باز گرداندند ؛ امّا موضع او در برابر خليفه تغيير نكرد و تطميع و تهديد در او كارگر نيفتاد . از اين رو ، خليفه او را به ربذه تبعيد كرد و در همان جا به سال ۳۲ ق ، از دنيا رفت .
2.نام او ، عبد مناف است و برخى « عِمران » و عدّه اى « شيبه » گفته اند . القاب او ، «شيخ الأبطح» و «سيّد البطحاء ( رئيس مكّه )» است . او فرزند عبد المطّلب بن هاشم و عموى بزرگوار پيامبر خدا و پدر بزرگوار امام على عليه السلام است كه در سال ۵۳۵ ميلادى ، ۳۵ سال پيش از تولّد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در شهر مكّه به دنيا آمد .
وى پس از وفات عبد المطّلب ، كفالت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله را به عهده گرفت و نهايت تلاش را براى حفاظت ايشان انجام داد . بر آيين پاك ابراهيم عليه السلام بود و با درخشش نبوّت پيامبر صلى الله عليه و آله ، به ايشان و محتواى رسالت ايشان ايمان آورد . او يك سال پيش از هجرت ، وفات يافت و پيامبر صلى الله عليه و آله در تشييع او شركت نمود و در قبرستان حجون ، دفن شد .
