۱۱۰۹.امام صادق عليه السلام :خداوندِ بزرگ و والا ، به موسى بن عمران عليه السلام وحى فرمود كه : «استخوان هاى يوسف عليه السلام را از مصر با خود ببر» و موعد آن را طلوع ماه ، تعيين نمود .
موسى طاقت نياورد كه تا طلوع ماه ، صبر كند و در جستجوى كسى بر آمد كه محلّ قبر را بداند . به او گفته شد : پيرزنى هست كه جايش را مى داند .
موسى در پى او فرستاد و پيرزنى زمينگير و نابينا را آوردند . موسى گفت : قبر يوسف را بلدى؟ گفت : آرى . موسى گفت : پس ، جاى آن را به من بگو .
پيرزن گفت : نمى گويم ، تا اين كه چند چيز را به من بدهى : پايم را خوب كنى ، بينايى ام را به من باز گردانى ، جوانى ام را دوباره به من بدهى و مرا در بهشت ، با خودت قرار دهى .
اينها بر موسى گران آمد . خداوند عز و جل بر او وحى فرمود كه : «آنچه مى دهى ، بر عهده من . پس هر چه خواست ، به او بده» .
موسى چنين كرد و پيرزن ، قبر يوسف عليه السلام را به او نشان داد . موسى ، جسد يوسف را كه در صندوقى مرمرين در ساحل نيل بود ، بيرون آورد . بيرون كه آورد ، ماه طلوع كرد و موسى آن را به شام ، انتقال داد . به همين دليل ، اهل كتاب ، مردگان خود را به شام مى برند .
