7 . تعارض با برخى از احاديثِ مورد قبول اهل سنّت

بر پايه ديدگاه اهل سنّت ، حديث «عشره مبشَّره» با احاديث ديگرى كه مورد قبول آنهاست ، معارض است ، مانند : آنچه صحيح البخارى و ديگر كتب ستّه و غير آنها از سعد بن ابى وقّاص ـ كه خود ، يكى از ده بهشتىِ بشارت داده شده به بهشت است ـ نقل مى كنند كه وى مى گويد :
نشنيدم پيامبر صلى الله عليه و آله براى كسى كه روى زمين راه مى رود ، بگويد از اهل بهشت است ، مگر براى عبد اللّه بن سلام . ^۱
به همين جهت ، بزرگان اهل سنّت ، در صدد توجيه اين تعارض بر آمده اند . ^۲

4 . نقل نشدن آن به وسيله ساير افرادى كه بهشتى ناميده شده اند

نكته ديگرى كه موجب تضعيف حديث «عشره مبشَّره» مى شود ، اين است كه بجز عبد الرحمان بن عوف و سعيد بن زيد ، ساير افرادى كه در اين حديث ، بهشتى معرّفى شده اند ، آن را از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل نكرده اند .
همچنين اين سؤال ، مطرح است كه : چرا پيش از اين كه سعيد بن زيد ، اين حديث را در زمان عثمان از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل كند ، هيچ يك از آن نُه نفر ، به نفع خود به آن استناد نكرده است ؟ و چرا در جنگ جمل ، زبير در احتجاج با امام على عليه السلام آن را از سعيد بن زيد نقل كرده ^۱ ، نه از پيامبر؟

5 . عدم قبول شهادت متّهم

با عنايت به اين كه سند حديث «عشره مبشَّره» ، به عبد الرحمان بن عوف و سعيد بن زيد مى رسد و اين دو ، خود ، در شمار بشارت داده شدگان به بهشت در اين حديث اند ، شهادت آنها بر خوبىِ خود ـ هر چند در كنار ديگران ـ به اتّفاق علما ، قابل قبول نيست . ^۲

6 . اضطراب در متن حديث

افزون بر ضعف اسناد حديث «عشره مبشَّره» ، اضطراب شديد متن آن ، قرينه اى ديگر بر عدم صدور حديثِ ياد شده است ؛ زيرا در برخى از گزارش ها نام پيامبر صلى الله عليه و آله در شمار بهشتيان آمده ^۳ و در برخى ديگر نيامده است . ^۴ همچنين در برخى گزارش ها به نقل از پيامبر صلى الله عليه و آله ، نام ده نفر ، ذكر شده ^۵ و در برخى ، نام افراد به وسيله سعيد بن زيد و پس از طرح كلّىِ موضوع ، ذكر شده است . ^۶ نيز در برخى از گزارش ها نام ابو عبيده جرّاح آمده ^۷ و در برخى نيامده است ؛ ^۸ بلكه در برخى گزارش ها ، تنها نام شش نفر ذكر شده است . ^۹