1.رسالة أبى غالب الزرارى : ص ۴۸ و۱۸۲ ، از برخى طرق و اسناد ، بر مى آيد كه بزرگان ديگرى نيز كتاب هاى برخى از اين مؤلّفان را روايت مى كنند . در اين باره ، ر . ك : الفهرست ، طوسى : ص ۱۸۳ ، قرب الإسناد : ص ۲۹ ح ۹۶ و ص ۳۲ ح ۱۰۳ و ص ۱۲۵ ح ۴۳۹ و ص ۱۳۰ ح ۴۵۳ .

2.رجال النجاشى : ج ۱ ص ۳۸۳ . نيز ، ر . ك : الأمالى ، طوسى : ص ۶۹۷ ح ۱۴۸۸ و ص ۷۰۰ ح ۱۴۹۷ .

3.الفهرست ، طوسى : ص ۱۱۴ ،رجال النجاشى : ج ۱ ص ۳۲۱ .

4.رجال الطوسى : ص ۴۴۱ .

5.در معجم رجال الحديث (ج ۱۶ ص ۷۰) به نشانى روايت برخى از اين راويان ازمحمد بن خالد طيالسى اشاره شده است . ما در پانوشت بعدى ، نشانى روايت ديگر راويان را از وى خواهيم آورد .

6.شواهد التنزيل : ج ۱ ص ۱۹۱ ح۲۰۳ .

7.ر . ك : كتاب النكاح (تقريرات دروس النكاح) ، [آية اللّه ]سيّدموسى شبيرى : ج۱۰ ، درس ۳۶۸ ص ۶و۷ .

8.الخصال : ص ۵۱۷ ح ۴ ، رجال الكشى : ج ۱ ص ۳۸۸ ح ۲۷۸ ، ج ۲ ص ۷۰۷ ح ۷۶۲ ، فلاح السائل : ص ۴۵۵ ح ۳۱۰ ، دلائل الإمامة : ص ۴۸۷ ح ۴۸۶ .

9.الأمالى ، طوسى : ص ۷۲ ح ۱۰۵ و ص ۷۸ ح ۱۱۴ كه هر دو گرفته شده اند از : الأمالى ، مفيد : ص ۲۹۸ ح ۸ و ص ۳۰۸ ح ۷ ،علل الشرائع : ص ۴۴۶ ح ۴ ، تأويل الآيات : ج ۱ ص ۴۳۲ ح ۱۱ و ص ۳۰۳ ح ۶ و ص ۳۲۴ ح ۳ ؛ ولى در اين دوجا ، «زرارى» به «رازى» تصحيف شده است .