تداعى مى كنند ، نفى «ظلم» از خداوند متعال ، به درايت ، نزديك تر و براى زدودن شبهه مخاطبان ، مفيدتر از اثبات عدالت براى اوست .
برخى نيز احتمال داده اند كه به كار نرفتن واژه «عدل» در مورد ذات پاك پروردگار در قرآن ، به خاطر آن است كه «عدل» ، گاه مفهوم «شرك» را مى رساند ۱ و خدا نخواسته است اين لفظ مشترك ، در مورد ذات پاكش به كار رود . ۲
تبيين «عدل» و «ظلم»
يك . واژه شناسى «ظلم»
واژه «ظلم» در لغت ، به معناى : نهادن چيزى در غير جاى ويژه خود، تجاوز از حد ، و انحراف از ميانه روى آمده است. ابن منظور در اين باره مى گويد :
الظّلم: وضع الشيء في غير موضعه... واصل الظّلم : الجور ومجاوزة الحدّ... والظلم : الميل عن القصد... . ۳
ظلم ، قرار دادن چيز در غير جايگاه خود است... . ظلم ، در اصطلاح، جور و تجاوز از حد است ... و ظلم ، تمايل (انحراف) از مسير است... .
راغب نيز در اين باره مى گويد :
والظلم عند أهل اللغة وكثير من العلماء : وضع الشيء فى غير موضعه المختص به، إمّا بنقصان أو بزيادة، وإما بعدول عن وقته أو مكانه... والظلم يقال في مجاوزة الحقّ . ۴
1.مانند : «ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ ؛ سپس كسانى كه كافر شدند ، موجوداتى را هم طراز خدا قرار مى دهند» (انعام : آيه ۱).
2.پيام قرآن : ج ۴ ص ۴۰۳ .
3.لسان العرب : ج ۲ ص ۲۴۵۹ .
4.مفردات ألفاظ القرآن : مادّه «ظلم» .
