سخن بگويد ، ولى به آنان دروغ نگويد و به آنها وعده بدهد ، ولى خُلف وعده نكند ، مردانگى اش كامل و عدالتش آشكار است .
3 . عدالت اخلاقى
عدالت اخلاقى، محصول پياده شدن عدالت اعتقادى و عملى در زندگى است . در اين مرحله، عدالت به صورت يك صفت ثابت و ملكه راسخ در انسان در مى آيد . اين حديث پيامبر صلى الله عليه و آله ، به عدل اخلاقى مربوط است :
ما كَرِهتَهُ لِنَفسِكَ فَاكرَه لِغيرِكَ ، وَما أَحبَبتَهُ لِنَفسِكَ فَأَحبِبهُ لأَِخيكَ، تَكُن عادِلاً فى حُكمِكَ ، مُقسِطا في عَدلِكَ.۱آنچه براى خود ناپسند مى دارى ، براى ديگرى هم ناپسند بدار و هر چه براى خود دوست دارى ، براى برادرت هم دوست بدار تا در حكمت عادل و در دادگرى ات مُنصف باشى.
4 . عدالت عرفانى
مقصود از عدلِ عرفانى، عدالتى است كه در بالاترين مراتب عدل اعتقادى، عملى و اخلاقى، و در نتيجه معرفت شهودى براى انسان حاصل مى شود . اين كلام از نهج البلاغه ، به اين مرتبه از عدالت ، اشاره دارد :
إِنَّ مِن أَحَبِّ عِبادِ اللّهِ عَبدا أَعانَهُ عَلى نَفسِهِ ... قَد أَبصَرَ طَريقَهُ ، وَسَلَكَ سَبيلَهُ ، وَعَرَفَ مَنارَهُ وَقَطَعَ غِمارَهُ... فَهوَ مِنَ اليَقينِ عَلى مِثلِ ضَوءِ الشَّمسِ...فَهُوَ مِن مَعادِنِ دينِهِ وَأَوتادِ أَرضِهِ ، قَد أَلزَمَ نَفسَهُ العَدلَ فَكانَ أَوّلُ عَدلِهِ نَفيُ الهَوى عَن نَفسِهِ. 2 از دوست داشتنى ترين بندگان خدا ، آن بنده اى است كه خداوند ، او را بر
