دامنه قيامت ، از آنها پاسدارى كنند .
يكى از مهم ترين نكات در تبيين معناى حديث ثقلين ، دلالت اين حديث شريف بر امامت امام مهدى عليه السلام و لزوم تمسّك به ايشان است ؛ امّا قبل از هر گونه توضيح در اين باره ، مقدّمتا به سه پيام سرنوشت ساز اين سخن نورانى در ارتباط با امامت و رهبرى اهل بيت عليهم السلام اشاره اى كوتاه مى كنيم :

1 . عصمت اهل بيت

خداوند متعال ، خود، عصمت قرآن و مصون بودن آن از هر گونه خطا را تضمين كرده است ، چنان كه مى فرمايد :
«إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُو لَحَـفِظُونَ .^۱ما ذكر (قرآن) را فرو فرستاديم و ما نگهبان آنيم» .
نيز تأكيد مى فرمايد :
«لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنم بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لَا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِيلٌ مِّنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ .^۲باطل، از پيش رو و از پشت سر آن ، به سويش نمى آيد . وحى[نامه اى ]است از حكيمى ستوده» .
پيام روشن «همتايىِ اهل بيت با قرآن» در حديث ثقلين ، «عصمت اهل بيت عليهم السلام » است ؛ زيرا :
اوّلاً ، فرمان پيامبر صلى الله عليه و آله درباره تمسّك به اهل بيت در كنار قرآن ، به معناى وجوب اطاعت از آنان است و اگر اهل بيت مانند قرآن ، مصون از خطا نباشند، وجوب