ابو عمر يوسف بن عبد اللّه بن محمد بن عبد البرّ بن عاصم نمرى مالكى ، نويسنده آثار بسيار است. وى در سال ۳۶۸ ق ، به دنيا آمد و ۹۵ سال زندگى كرد و در سال ۴۶۳ ق ، درگذشت ، از جمله كتاب هايش : التهميد لما فى الموطّأ من المعانى والأسانيد ، الاستيعاب فى أسماء الصحابة ، جامع بيان العلم و فضله و ما ينبغى فى روايته وحمله ، والكافى فى مذهب مالك (در پانزده جلد) است.[۱]
الاستيعاب:كانَ بَنو اُمَيَّةَ يَنالونَ مِنهُ ويَنقُصونَهُ ، فَما زادَهُ اللّهُ بِذلِكَ إلّا سُمُوّا وعُلُوّا ومَحَبَّةً عِندَ العُلَماءِ .[۲]
الاستيعاب:بنى اميّه به على عليه السلام ايراد مى گرفتند و بر او عيب شمارى مى كردند ؛ ولى خداوند به اين كار ، چيزى جز بزرگى ، علوّ درجه و دوستى در نزد دانشوران، براى او نمى افزود.
[۱]
.
ر . ك : سير أعلام النبلاء: ج ۱۸ ص ۱۵۳ ش۸۵
[۲]
الاستيعاب : ج ۳ ص ۲۱۵ الرقم ۱۸۷۵ .
