و اگر شخصى لجوج در مسئله يا مسائلى ، نظرى درست ارائه كند ، لجاجتش موجب مى شود كه موقعيت و وثاقتش بر هم بخورد ، آنچنان كه امير مؤمنان عليه السلام فرمود :
اللَّجاجُ يُفسِدُ الرَّأيَ .^۱لجاجت ، رأى را تباه مى كند.
پايان لجاجت نيز آن گونه است كه پيامبر خدا مى فرمايد :
إيّاكَ وَاللَّجاجَةَ ؛ فَإِنَّ أَوَّلَها جَهلٌ وآخِرَها نَدامَةٌ.^۲از لجاجت بپرهيز كه آغازش ، نادانى و پايانش پشيمانى است.
لازم به يادآورى است كه آنچه آورده شد ـ چنان كه بدان اشاره گرديد ـ مهم ترين موانع پالايش عقيده اند و در بخش هفتم در ذيل عنوان «موانع شناخت» ، تمامى موانع ذكر خواهند شد.

شرايط پالايش عقيده

اين شرايط ، پژوهشگر را يارى مى دهند تا حقيقت را درك كند ، به طورى كه بدون اين شرايط ، اطمينان به نتايج پژوهش ها حاصل نمى گردد. اين شرايط عبارت اند از :
1 . تأنّى ، 2 . تجربه ، 3 . تمركز انديشه ، 4 . پويايى انديشه ، 5 . تبادل نظر ، 6 . امدادهاى غيبى.