نداريد ، محاجّه مى‏كنيد ، با آن كه خدا مى‏داند و شما نمى‏دانيد) .
(وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَرَى‏ نَحْنُ أَبْنَؤُاْ اللَّهِ وَأَحِبَّؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُم بِذُنُوبِكُم .¹
يهود و نصارا گفتند : ما پسران خداييم و دوستان اوييم . بگو : پس چرا شما را به كيفر گناهانتان عذاب مى‏كند ؟)(فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَآءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ .²
پس ، هر كسى كه بعد از آمدن علم براى تو ، با تو محاجه كرد ، بگو : بياييد ...).
اين آيه ، در باره محاجّه آن حضرت با مسيحيان نجران است كه خداوند به پيامبرش دستور مى‏دهد پس از آمدن ادله روشن در باره مسيح عليه السلام،³ اگر كسى در باره عيسى عليه السلام با تو مجادله و محاجه كرد، بايد مانند دشمنان با او مباهله كنى.⁴

جدال باطل‏

جدال باطل(مذموم) ، در برابر جدال احسن است. اين جدل كه براى پوشاندن و ردّ حق با باطل يا به منظورى غير از حق‏طلبى يا براى نزاع و جاه‏طلبى صورت مى‏گيرد، در قرآن كريم صريحاً مذمّت شده است:
(وَ كَانَ الْإِنسَنُ أَكْثَرَ شَىْ‏ءٍ جَدَلًا .^۵
انسان بيش از هر چيزى سر جدال دارد) .
(وَ قَالُواْ ءَأَ لِهَتُنَا خَيْرٌ أَمْ هُوَ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلَا بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ .^۶
گفتند : معبودان ما بهتر است يا او ؟ آن مثال را جز از سر جدل براى تو نزدند ، بلكه آنان مردمى جدل‏پيشه بوده‏اند).