اين آيه ، ناظر به مجادله يهوديان با مسلمانان است. آنها مى‏گفتند: ما و شما نبوت موسى عليه السلام را پذيرفته‏ايم و اختلاف ما بر سر پيامبرى محمد صلى اللَّه عليه و آله است، پس شما بايد به يهوديت بگرويد.^۱ راز بطلان اين حجّت جدلى اين است كه يهوديان مانند مسلمانان معتقد بودند كه علت لزوم ايمان به نبوّت موسى عليه السلام معجزات آشكار اوست . پس همه بايد به نبوّت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ايمان آورند؛ زيرا آن حضرت هم صاحب معجزه بود.^۲

4. جدال در باره قيامت‏

(يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِينَ ءَامَنُواْ مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَ يَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَآ إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِى السَّاعَةِ لَفِى ضَلَلِ بَعِيدٍ .^۳
كسانى كه به آن [ قيامت ] ايمان ندارند ، شتابزده آن را مى‏خواهند ، و كسانى كه ايمان آوردند ، از آن هراسناك‏اند ، و مى‏دانند كه آن حق است ، بدان كه آنان كه در باره قيامت مجادله مى‏كنند در گم‏راهى دور و درازى اند).

5. جدال با مؤمنان‏

(وَإِنَّ الشَّيَطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى‏ أَوْلِيَآلِهِمْ لِيُجَدِلُوكُمْ .^۴
شيطان‏ها به دوستانشان وسوسه مى‏كنند تا با شما مجادله كنند).

6. جدال خصمانه‏

(وَ إِن جَدَلُوكَ فَقُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ .^۵
اگر با تو مجادله كردند ، بگو : خداوند داناترين است به آنچه انجام مى‏دهيد).