الامام علی عليه السلامـ في كِتابِهِ إلَى الخَوارِجِ ـ:خَيرُ النّاسِ خَيرُهُم لِنَفسِهِ ، وشَرُّ النّاسِ شَرُّهُم لِنَفسِهِ ، ولَيسَ بَينَ اللّهِ وبَينَ أحَدٍ قَرابَةٌ ، و «كُلُّ نَفْسِم بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ[۱]» .[۲]
امام على عليه السلامـ در نامه اش به خوارج ـ: بهترينِ مردم، براى خودش بهتر است و بدترينِ مردم، براى خودش بدتر . ميان خداوند و هيچ كس، خويشاوندى نيست و «هر كس در گرو عملكرد خويش است» .
اشارت قرآنی:
این حدیث اشاره است به آيه شريف: «إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا؛ اگر نیکی کنید، به خودتان نیکی می کنید؛ و اگر بدی کنید باز هم به خود می‌کنید.» (اسراء ، آيه ۷).
[۲]
المناقب لابن شهرآشوب : ۳ / ۱۸۹ ، الاختصاص : ۲۳۹ وفيه «خير الناس للناس خيرهم لنفسه» فقط ، بحار الأنوار : ۳۳ / ۳۹۰ .
