بازگشت کار نیک به خود شخص

الأمالي للمفيد عن داوود بن فرقد:سَمِعتُ أبا عَبدِ اللّهِ جَعفَرَ بنَ مُحَمَّدٍ ـ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيهِما ـ يَقولُ : إنَّ العَمَلَ الصّالِحَ لَيَذهَبُ إلَى الجَنَّةِ فَيُمَهِّدُ لِصاحِبِهِ ، كَما يَبعَثُ الرَّجُلُ غُلامَهُ فَيَفرِشُ لَهُ . ثُمَّ قَرَأَ : «وأمّا الَّذين آمَنوا وعَمِلُوا الصّالِحاتِ فَلِأَنفُسِهِم يَمهَدونَ»[۱].[۲]

الأمالى ، مفيدـ به نقل از داوود بن فرقد ـ:از امام صادق ـ كه درودهاى خدا بر او باد ـ شنيدم كه مى فرمايد : «كار نيك به بهشت مى رود و [همه چيز را ]براى صاحب خود ، آماده مى كند ، همان طور كه كسى غلامش را مى فرستد و برايش فرش مى گستراند» .

سپس امام عليه السلام خواند : « و امّا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند ، براى خودشان آماده مى كنند » .

اشارت قرآنی:

جمله آخر مضمون آيه ۴۴ از سوره روم است:

مَنْ كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ وَ مَنْ عَمِلَ صٰالِحاً فَلِأَنْفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ

هر کس کافر شود، کفرش بر زیان خود اوست؛ و آنها که کار شایسته انجام دهند، به سود خودشان آماده می‌سازند.