آية اللَّه لطف اللَّه صافى گلپايگانى

آية اللَّه لطف اللَّه صافى گلپايگانى، زاده ۱۳۰۱ش در گلپايگان ، از مراجع تقليد است. پدر او ملّا محمّدجواد صافى گلپايگانى، از مجتهدان عصر خويش بود. وى در گلپايگان، ادبيّات عرب آموخت و تحصيلات خود را تا پايان سطح نزد پدر فرا گرفت. سپس براى ادامه تحصيل به قم و نجف رفت و از اساتيدش در قم، سيّد محمّدتقى خوانسارى، حجّت، صدر، سيّد حسين طباطبايى بروجردى و در نجف، محمّدكاظم شيرازى، سيّد جمال الدين گلپايگانى و محمّدعلى كاظمى را مى توان نام برد.

در سال ۱۳۵۸ش به عنوان عضو مجلس خبرگان اوّل، انتخاب و در سال ۱۳۵۹ش از سوىامام خمينىبه عضويت شوراى نگهبان منصوب شد و هشت سال دبير شوراى نگهبان بود. بيش از يكصد اثر و ده ها نوشتار تأليف كرده است. وى، در حوزه مباحث امامت ومهدويتاز پژوهشگران پُركار شيعى و از پيشكسوتان مهدوى پژوهى است. منتخب الأثر فى الإمام الثانى عشر، از آثار معروف ايشان است.

آية اللَّه حاج شيخ لطف اللَّه صافى گلپايگانى مى فرمود:[۱]مولاى ماقائم آل محمّد- عجّل اللَّه تعالى فرجه الشريف - درغيبت كبرانيز شئون امامت و رهبرى و زعامت عظيمى را بر عهده دارند و نشانه هاى بسيار، گواه بر اين است كه ايشان تا حدودى كه مصلحت باشد، تصرّفات و اقداماتى دارند. نسبت به مراجع تقليد و رهبران شيعه و نوّاب عام خود نيز به صورت هايى، يارى و عنايت هايى دارند. چنان نيست كه چون قائم عليه السلام در پرده غيبت هستند، علما و نوّاب عامّ ايشان از مدد و توجّه ايشان محروم باشند. حكايات متعدّد و معتبر و رويدادهايى، اين موضوع را تأييد مى نمايند، مانند فتواىشيخ مفيددر مورد زنى كه جنينش زنده بود؛ ولى خودش مرده بود[۲]و مانند حكايت تشرّف عالم فاضل ، مرحوم آية اللَّه شيخ احمد فقيهى قمى معاصر ، كه چنان كه آن مرحوم براى آية اللَّه العظمى حاج سيّد محمّدرضا گلپايگانى نقل كرده بود، براى آية اللَّه بروجردى رحمه اللَّه به اين لفظ، پيغام و اظهار لطف و عنايت فرمود: «به سيّد حسين بروجردى از جانب ما سلام برسانيد و بگوييد زحمات (يا خدمات) شما در حفظ آثار، منظور نظر ماست و توفيق شما را از خدا خواسته ايم».[۳]