اين آفات ، عبارت اند از :
الف ـ همنشين ناشايسته
مصاحب ناشايسته و ناجنس ، به دليل آن كه زمينه ساز انواع فسادها و آلودگى هاى اخلاقى و عملى است ، از همه آفات جوانى خطرناك تر است . به گفته پيامبر خدا :
۰.مَثَلُ جَليس السّوءِ مَثَلُ القَينِ، إن لَم يُحَرِّق ثَوبَكَ أصابَكَ مِن ريحِهِ . ۱
۰.همنشين بد ، مانند [كارگاه] آهنگرى است كه اگر لباست را نسوزاند ، بوى بدش آزارت مى دهد .
خطر همنشين بد تا آن جاست كه ستمگر در دوزخ ، دو دست حسرت با دندان مى گزد و مى گويد:
«يَـوَيْلَتَى لَيْتَنِى لَمْ أَتَّخِذْ فُلاَنًا خَلِيلاً .۲واى بر من! كاش فلان شخص را به دوستى صميمانه برنگزيده بودم» .
از اين رو ، در آسيب شناسى جوانان، مسئله همنشين ، بيشترين اهمّيت را دارد و بدون اين آفت زدايى، پيشگيرى از هيچ آفتى امكان پذير نيست و به گفته حافظ شيرازى:
نخستْ موعظه پير صحبت ، اين حرف استكه از مصاحب ناجنس ، احتراز كنيد .
در فصل سوم از بخش سوم حكمت نامه ، خطر همنشين بد، علامات آن، و ويژگى هاى خطرناك ترين دوستان از نگاه قرآن و احاديث اسلامى ارائه مى گردد.
ب ـ بيكارى
دومين زمينه ساز فساد و كارهاى نابخردانه ، بيكارى است . ۳ اعتياد و خودفروشى
