هنگامه شكست سپاه پيامبر صلى الله عليه و آله در اُحد و در اوج دشوارى نبرد ، از جمله معدود افرادى بود كه در كنار پيامبر صلى الله عليه و آلهماند و نگريخت .
سهل ، از پيشتازان مدافعانِ على عليه السلام است كه پس از پيامبر خدا ، حريم «خلافت حق» را پاس داشت و از جمله معدود افرادى است كه آشكارا به دفاع از على عليه السلامپرداخت .
على عليه السلامبه روزگار خلافتش او را به حكومت شام برگزيد ؛ امّا سربازان معاويه ، او را از ميانه راه ، بازگرداندند . سپس ، مدّتى او را به حكومت مدينه گماشت تا اين كه در جنگ صِفّين ، وى را به لشكرش فرا خواند و تمّام بن عبّاس را به جانشينى او گمارد .
او در جنگ صفّين ، فرماندهى سواره نظام سپاه بصره را به عهده داشت . پس از آن ، فرماندار فارس شد ؛ امّا به سبب تشنّج و هرج و مرجى كه در آن ديار به وجود آمده بود ، على عليه السلام به پيشنهاد كسانى چون ابن عبّاس ، زياد بن ابيه را به جاى وى منصوب كرد .
او به سال 38 هجرى ، در كوفه درگذشت و امام عليه السلامدر مراسم تدفين وى از او به بزرگى ياد كرد .
از ذَريح محاربى نقل شده كه امام صادق عليه السلام از سهل بن حُنَيف ، ياد كرد و فرمود :
۰.كانَ مِنَ النُّقَباء .
۰.از نقيبان بود .
گفتم : از نقيبان دوازده گانه پيامبر خدا؟
فرمود :
۰.نَعَم ، كانَ مِنَ الَّذينَ اختيروا مِنَ السَّبعينَ .
۰.آرى . از كسانى كه از ميان هفتاد نفر [انصار نخستين] ، برگزيده شدند .
به او گفتم : آنان كه كفيلِ (عهده دار) امور قوم خود شدند؟
