پژوهشى در باره نماز در امّت‌هاى پيشين ۱
نماز به عنوان ستون دين اسلام، نماد ديندارى و عبوديت است. اين ستون استوار در همه اديان آسمانى، مورد توجّه بوده و تنها شكل و آداب و يا مقدار آن تفاوت داشته است. آيات و احاديث متعدّدى، تشريع نماز (وضع شدن قانون نماز) را در اديان پيشين اثبات مى‌كنند و نوشته‌هاى موجود در عهد عتيق و جديد (تورات و انجيل) نيز به روشنى از وجود آيين نماز در اديان يهود و مسيحيت خبر مى‌دهند. هر چند اسناد در دسترس، تصوير دقيق و كاملى از نماز در آيين‌هاى پيشين ارائه نمى‌دهند، اما نشان دهنده استمرار وجودى آن در آيين همه پيامبران اند. پيش از اين ، متن آيات و احاديثى كه بر اين موضوع دلالت دارند ، ارائه شد و در اين جا تنها به چكيده و نتيجه نهايى آنها اشاره مى‌كنيم.
قرآن كريم در سوره مريم به روشنى وجود نماز را در امّت‌هاى متعدّدى نشان مى‌دهد . ۲ همچنين روايت كلينى ۳ از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله نشان از نماز خواندن يهوديان و مسيحيان دارد. افزون بر اين مى‌توان احاديثى مانند «وَ هِىَ مِنهاجُ الأَنبِياءِ» ۴ و «لا خَيرَ
۱.اين پژوهش توسط استاد ارجمند جناب آقاى عبدالهادى مسعودى نگارش يافته است .
۲.مريم: آيه ۵۸ - ۵۹.
۳.« نَوِّروا بُيوتَكُم بِتِلاوَةِ القُرآنِ و لا تَتَّخِذوها قُبوراً كَما فَعَلَتِ اليَهودُ و النَّصارى، صَلَّوا فِى الكَنائِسِ وَ البِّيَعِ و عَطَّلوا بُيوتَهُم ؛ خانه‌هايتان را با تلاوت قرآن نورانى سازيد و آنها را همچون يهود و نصارا گورستان نكنيد. آنان [فقط] در كنيسه‌ها و كليساها نماز مى‌خواندند و خانه‌هاى خود را [از بركات نماز ]بى‌بهره مى‌ساختند» (الكافى: ج ۲ ص ۶۱۰ ح ۱).
۴.ر . ك : ح ۱۱۱ .
