همچنين بخش دومِ سيره امامان عليهم السلام را ـ كه به بزرگداشت روز عاشورا و اقامه عزا و چگونگى تعزيت در آن روز ، اختصاص دارد ـ ، بدين سان مى توان بر شمرد:
ـ بايد به ماه محرّم، اهمّيت داد .
ـ با آغاز ماه محرّم ، بايد به استقبال روز عاشورا رفت و حزن و اندوه را گسترانْد .
ـ در روز عاشورا ، بايد سوگوارى و حزن و اندوه را به اوج رساند .
ـ روز عاشورا به لحاظ اين كه يادآور بزرگ ترين مصيبت آل اللّه است ، بايد اهمّيت ويژه يابد .
ـ در صورت امكان ، بايد بر مزار امام حسين عليه السلام حاضر شد و گريست .
ـ روز عاشورا بايد با سلام دادن بر امام حسين عليه السلام و نفرين بر قاتلان ايشان ، آغاز شود و با نماز، گريه، اقامه ماتم در منازل ، اظهار جَزَع و گريه و زارى به صورت جمعى و در صورت امكان با حضور در مزار ايشان ادامه يابد . ۱
ـ تعطيلى روز عاشورا ، ضرورى است . ۲
ـ تشكيل مجالس در منازل و گريه بر اهل بيت عليهم السلام ، بااهميّت است .
ـ يادكرد حوادث روز عاشورا و مصائب امام عليه السلام ، هر چند به صورت فردى ، لازم است .
ـ بايد عاشورا را در ذهن ، تجسّم كرد .
ـ سزاوار است همانند صاحبان عزا ، لباس سوگ به تن كرد .
ـ بايد از خوردن و آشاميدن و لذايذ ديگر تا هنگام غروب ، خوددارى ورزيد .
1.ر. ك :ص ۱۳ (فصل سوم / سوگوارى در خانه).
2.چنان كه گذشت ، اين مطلب در سخنان امام باقر۷ و امام رضا۷ آمده است (ر. ك : ص ۱۱ «فصل سوم/ تعطيل كردن كارهاى روزانه») .
