اين در حالى است كه برخى نام معاويه را به عنوان كاتب وحى نوشته و حتى به جاى على عليه السلام، نام معاويه را ذكر كرده‏اند؛ با اين حال، معاويه تنها چند ماه برخى نامه‏هاى رسول اللَّه را مى‏نوشته و حتى به سبب تعلل در نگارش، پيامبر با عبارت «لا أَشبَعَ اللَّهُ بَطنَه» او را نفرين كرد. ^۱ امام على عليه السلام در دوران خلافتش در جواب نامه معاويه، كه خود را كاتب وحى قلمداد كرده بود، به اين ادعاى او پاسخ داده است. ^۲ به نظر مى‏رسد معاويه در دوران امارتش در شام ، خود را كاتب وحى مى‏خوانده است. بنا بر قولى، از جمله شرطها يا خواهش‏هاى ابوسفيان از پيامبر، نويسندگى معاويه براى آن حضرت بوده است. ^۳ ابو رَيّه ، به صراحت، كاتب وحى بودن معاويه را رد كرده و محال دانسته و به دسيسه‏هاى بنى اميه اشاره كرده است. ^۴ خالد بن وليد و عمرو بن عاص نيز كه برخى آن دو را در شمار كاتبان وحى آورده‏اند، در سال هفتم هجرت، شش ماه پيش از فتح مكّه ^۵ يا پس از حديبيه و قبل از خيبر، اسلام آوردند. ^۶
حصين بن نمير و مغيرة بن شعبه - كه در سال ششم اسلام آورد و گهگاهى كتابت مى‏كرد - ، ^۷ طبق گزارشى تنها در امور شخصى، نويسنده پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بودند و معاملات و قرض‏هاى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را مى‏نوشتند و در غياب معاويه و خالد، عهده‏دار كتابت مى‏شدند. ^۸