نيز در زمره كاتبان قرار گرفتند. البته كسانى از قريش نيز كه در سال‏هاى پس از هجرت به مدينه مهاجرت كرده و يا پس از فتح مكه به آن شهر آمدند، به عنوان كاتب معرفى شده‏اند.
ابو المنذر ابى بن كعب (م 35ق)، كه در جاهليت نوشتن مى‏دانست، ^۱ نخستين مدنى است كه در خدمت كتابت قرآن قرار گرفت. ^۲ به او «سيد القراء» لقب داده بودند. ^۳ از وى رواياتى در باره ثواب تلاوت برخى سوره‏هاى قرآن نقل شده است. ^۴ ابن‏سعد او را آگاه‏ترين فرد بر قرائت قرآن دانسته ^۵ و آورده است كه او از كسانى است كه در عصر رسول خدا به جمع‏آورى قرآن پرداختند. ^۶ در برخى منابع، توصيه شده است قرآن را از چهار نفر از جمله اُبىّ بن كعب، فرا بگيرند. ^۷ به نقل امام صادق عليه السلام، اهل بيت، قرآن را بر اساس قرائت ابىّ تلاوت مى‏كنند. ^۸گويند : پيامبر قرآن را به طور كامل بر ابىّ املا كرد و از اين رو در دوران يكسان كردن مصاحف در عهد عثمان، سرپرستى گروه به او واگذار شد و در موارد اختلافى با نظر او مشكل حل مى‏گرديد. ^۹ پس از ابىّ بن كعب، ^۱۰زيد بن ثابت، كه كتابت را از اسيران بدر آموخته بود، به جمع كاتبان پيوست. ^۱۱ وى هنگام هجرت رسول اللَّه يازده سال بيشتر