امام مهدی علیه السلام
اللَّهُمَّ جَدِّد بِهِ ما مُحِيَ مِن دينِكَ، وأَحيِ بِهِ ما بُدِّلَ مِن كِتابِكَ، وأَظهِر بِهِ ما غُيِّرَ مِن حُكمِكَ، حَتّى يَعودَ دينُكَ بِهِ وعَلى يَدَيهِ غَضّاً جَديداً، خالِصاً مُخلَصاً، لا شَكَّ فيهِ ولا شُبهَةَ مَعَهُ، ولا باطِلَ عِندَهُ، ولا بِدعَةَ لَدَيهِ.
خدايا! آنچه را كه از دينت محو شده، به دست او احيا كن و آنچه را كه از كتابت تبديل شده است، به دست او زنده كن و آنچه را كه از حُكمت دگرگون شده، به دست او آشكار كن تا دينت به وسيله و دست او، نو و تازه، خالص و ناب، بى شك و شبهه و بدون هيچ باطل و بدعتى گردد.
الغيبة، طوسى : ص۲۷۳ ح۲۳۸
ياد خدا ، رمز خودسازى و سازندگى ، و كليد ارتقا به سوى كمالات و مقامات انسانى است . ياد خدا ، بهترين سرمايه تأمين رفاه فردى و اجتماعى ، مادّى و معنوى ، و دنيوى و اخروى است و در يك جمله : ياد خدا ، ياد خويش است و از ياد بُردن او ، از ياد بُردن خود!
