دانشْ اهتمام داشته اند.
اينك نگاهى بر اين تعاريفْ مى افكنيم.
شهيدثانى (م946ق) در تعريف علم درايه گفته است:
علم يبحث فيه عن متن الحديث و سنده و طرقه من صحيحها و سقيمها و عليلها و ما يحتاج اليه ليعرف المقبول منه من المردود. ۱
شيخ بهايى (م1003ق) نيز در تعريف خويش نوشته است:
علم الدراية, هو علم يبحث فيه عن سند الحديث و متنه و كيفية تحمّله و آداب نقله. ۲
ملاّ حبيب اللّه شريف كاشانى (م1340ق) در منظومه اش گفته است: فـالعلـم بالمتـن و بـالطـريق-دراية الحديث يا صديقى ۳ مرحوم مامقانى (م1351ق) تعريف شيخ بهايى را در دراية الحديث, بر تعريف شهيد ثانى ترجيح مى دهد و آن را مى پذيرد. ۴ ضمن اين كه ايشان علم رجال و درايه را دو دانش دانسته, ۵ معتقد است كه بحث از سند حديث در علم درايه, هيچ گونه تداخلى با مباحث رجالى ندارد و آن را چنين توضيح مى دهد:
و بعبارةٍ أخرى, علم الرجال يبحث فيه بحثاً صُغروياً, بخلاف علم الدراية; فإنّه يبحث فيه كُبروياً. ۶
سيوطى (م911ق) از ابن الأكفانى (م794ق) اين تعريف را آورده است كه:
1.الرعاية فى علم الدراية, ص۴۵.
2.نهاية الدراية, ص۷۹.
3.دو فصل نامه علوم الحديث, ش۱, ص۳۴۲.
4.مقباس الهداية, ج۱, ص۴۲.
5.همان, ص۳۵ـ۳۶.
6.همان, ص۴۲; تنقيح المقال, ج۱, ص۱۷۲ـ۱۸۵.
