اين اجرام به خطا رفته‏اند :^۱(وَ النَّجْمِ إِذَا هَوَى‏ .^۲
سوگند به ستاره آن هنگام كه فرو مى‏افتد).
4. متوجه ساختن بشر به منافع فراوان چيزهايى كه به آنها سوگند ياد مى‏شود؛ مانند خورشيد، ماه، ستارگان، شب و روز.^۳
5. تعظيم مُقْسمٌ‏به تا مردم بر اثر بزرگداشت آن به عبادت، جهاد و ديگر فرايض و اعمال خير تشويق شوند؛ مانند سوگند به اسبان مجاهدان:
(وَ الْعَدِيَتِ ضَبْحًا .^۴
سوگند به اسبان دونده كه با همهمه تازانند) .
و زمان فريضه حج:
(وَ الْفَجْرِ * وَ لَيَالٍ عَشْرٍ .^۵
سوگند به طلوع فجر . و سوگند به شب‏هاى ده‏گانه).
6. بيان عظمت مُقسَمٌ‏عليه: قرآن كريم براى اثبات اهميت و عظمت مُقسَمٌ‏عليه به آن سوگند ياد مى‏كند تا همگان به آن نيك بينديشند.
در آغاز سوره شمس - كه در حقيقت، سوره «تهذيب نفس» است و بر محور همين معنا دور مى‏زند - به يازده مُقسَمٌ‏به‏^۶ مهم، براى اثبات اهميت و عظمت مُقْسَمٌ‏عليه‏^۷ (رستگار شدن رشد دهندگان جان و خسارت ديدنِ آلوده‏كنندگان جان