پژوهشى در باره سوگندهاى قرآنى - صفحه 6

قرآن و تدبّر در آن، روشن مى‏شود كه پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله در ادّعاى نبوّت صادق بوده است.۱

2. حروف و كلمات سوگند

كلماتى كه در سوگند به كار مى‏روند، جمله قسم را از ديگر جمله‏ها متمايز مى‏كنند و در زبان‏هاى مختلف گوناگون اند. در ادبيات فارسى معمولاً از حرف «به» براى اداى سوگند استفاده مى‏شود؛ مانند «به خدا» و «به قرآن». واو، باء، تاء، لام،۲ ايم، ام، ايمن‏۳ و ... در زبان عربى از پركاربردترين كلمات قسم اند كه از ميان آنها واو بسيار در قرآن كريم به كار رفته است؛ مانند سوره شمس كه هفت آيه نخست آن با واو قسم آغاز مى‏شوند:
(وَ الشَّمْسِ وَ ضُحَل-هَا * وَ الْقَمَرِ إِذَا تَلَل-هَا * وَ النَّهَارِ إِذَا جَلَّل-هَا * وَ الَّيْلِ إِذَا يَغْشَل-هَا * وَ السَّمَآءِ وَ مَا بَنَل-هَا * وَالْأَرْضِ وَ مَا طَحَل-هَا * وَ نَفْسٍ وَ مَا سَوَّلهَا .۴
سوگند به خورشيد و تابندگى‏اش . سوگند به ماه كه در پى خورشيد رود . سوگند به روز چون روشن گرداند . سوگند به شب چون پرده بر آن پوشاند . سوگند به آسمان و آن كه آن را بر افراشت . سوگند به زمين و آن كه آن را گسترد . سوگند به نفسْ و آن كه آن را درست كرد)
.

3. مقسَمٌ‏به‏

مورد سوگند يا مُقْسَمٌ‏به ، واژه‏اى است كه معمولاً نزد ياد كننده سوگند ، مقدّس، عزيز و محترم است؛ چنان‏كه امام صادق عليه السلام فرمودند: خداى سبحان براى آگاه كردن مردم به جايگاه عبرت در مخلوقات، به آنها سوگند ياد مى‏كند؛ زيرا سوگند، بر بزرگى

1.الاقسام فى القرآن الكريم : ص‏۱۲.

2.مغنى اللبيب : ج‏۱ ص‏۱۱۶ و ۵۹۰؛ شرح ابن عقيل : ج‏۱ ص ۴۳۹.

3.العين : ج‏۸ ص‏۳۸۷؛ الصحاح : ج‏۶ ص‏۲۲۲۱ - ۲۲۲۲ ماده «يمن».

4.شمس : آيه ۱ - ۷ .

صفحه از 14