چكيده آنچه درباره نقش خداشناسى گذشت

آثار و بركات خداشناسى و نقش آن در زندگى انسان را در دو بخش مى توان خلاصه كرد :

بخش اوّل : نقش خداشناسى در زندگىِ فردى

مهم ترين نقش خداشناسى در زندگىِ فردى ، محبّت و اُنس با خداوند متعال است ؛ چرا كه انسان ، فطرتا عاشق زيبايى است و از آن جا كه خداوند متعال ، جامعِ همه زيبايى هاست و همه زيبايان ، زيبايى خود را از او دارند ، انسان نمى تواند خدا را بشناسد و او را دوست نداشته باشد . از اين رو ، امام مجتبى عليه السلام مى فرمايد :
مَن عَرَفَ اللّه َ أَحَبَّهُ .^۱
هر كه خدا را بشناسد، دوستش خواهد داشت.
و هر چه معرفت انسان نسبت به آفريدگار جهان بيشتر شود ، محبّت او در دلش بيشتر مى گردد ، تا آن جا كه در مرتبه «كاملان در خدا دوستى» ^۲ قرار مى گيرد .
محبّتى كه زاييده معرفت باشد ، با عنايت به اوامر و نواهى الهى و جايگاه انسان در نظام آفرينش و نيز توأم با خشيت و رغبت است و انسان را به همه ارزش هاى اعتقادى ، اخلاقى و عملى ، و ترك ضدّ ارزش ها دعوت مى نمايد .