غنائم را تقسيم مى كرد . يكى از اين گونه افراد ـ كه جامه تقدّس به تن داشت و مى پنداشت كه عدالت جوى تر از پيامبر خداست ـ پيامبر صلى الله عليه و آله را به عدالت توصيه كرد و تقسيم پيامبر صلى الله عليه و آله را ـ كه بر اساس رهنمودى قرآنى شكل گرفته بود ـ ، مورد طعن قرار داد . او كه آثار سجده بر پيشانى داشت و سر را به شيوه مقدّس مآبان آن روز تراشيده بود ، با تندى و بلند كردن صدا گفت :
مُحَمَّدُ ! وَاللّهِ ما تَعدِلُ !
محمّد! سوگند به خدا كه عدالت نمى ورزى .
پيامبر صلى الله عليه و آله كه آثار خشم در چهره اش پيدا بود، فرمود :
وَيحَكَ ! فَمَن يَعدِلُ إذا لَم أعدِل ؟ !واى بر تو! اگر من عدالت نمى ورزم ، پس چه كسى عدالت مى ورزد؟
ياران پيامبر صلى الله عليه و آله مى خواستند به جرم اين جسارت به پيامبر خدا ، او را بكشند . پيامبر صلى الله عليه و آله مانع شد و فرداى او را در پيش ديد مؤمنان نهاد و با عنوان تعمّق ، او و همگنانش را به دور از حق معرّفى كرد و فرمود :
سَيَكونُ لَهُ شيعَةٌ يَتَعَمَّقونَ فِي الدّينِ حَتّى يَخرُجوا مِنهُ .^۱او را پيروانى خواهد بود كه در دين سختگيرى مى كنند تا از آن، خارج مى شوند .
در گزارشى ديگر آمده است كه فرمود :
إنَّهُ يَخرُجُ هذا في أمثالِهِ وفي أشباهِهِ وفي ضُرَباتِهِ يَأتيهِمُ الشَّيطانُ مِن قِبَلِ دينِهِم ، يَمرُقونَ مِنَ الدّينِ كَما يَمرُقُ السَّهمُ مِنَ الرَّمِيَّةِ ، لا يَتَعَلَّقونَ مِنَ الإِسلامِ بِشَيءٍ .^۲
درباره اين شخص و امثال و نظاير او گفته مى شود كه: شيطان از جانب دين آنان بر آنان وارد مى شود ، و از دين مى گريزند، چون گريختن تير از كمان و به هيچ چيز از